|
Om 9 uur stond ons begeleidend duo in de lobby, klaar om
ons naar de beestenmarkt aan de rand van Rantepao te brengen.
Het weer was weer als vanouds, heet en vochtig.
De beestenmarkt was eigenlijk een buffel-varkens-hanenmarkt.
Een paar honderd buffels stonden op een plein en werden
gewassen en opgepoetst. Sinds de invoering van de
gemotoriseerde Japanse buffels werken ze niet meer op het land
maar worden ze alleen gehouden als offerdier bij de vele
ceremonies die Torajaland rijk is. De favoriete buffel is de
bonte buffel, volgens onze gids de Mercedes onder de buffels,
een redelijk zeldzaam dier waarvan er maar een stuk of 5 op de
markt waren.
De varkens zijn hier niet roze maar zwart en ook hiervan waren
er honderden aanwezig, een deel vastgebonden op een bamboe
vlondertje waarmee ze ook achter op de brommer werden
vervoerd, een deel achter hekken (vrije uitloop biggen) en de
kleine biggen zaten in zakken. Varkens worden gehouden voor het
vlees en worden ook geofferd tijdens de ceremonies.
De hanen stonden vastgebonden of werden vastgehouden en werden
door potentiële kopers gekeurd op kracht en felheid voor de
hanengevechten.
Volgens Marijke waren er ook nog kippen en eenden in kooitjes
maar dat waren er zo weinig dat ik ze niet eens heb gezien.
Na de markt reden we de oostelijke bergen in op weg naar het handycraft
dorpje Kete Kesu. Daar belandden we bij Agustinus Nani (Lius),
een houtsnijder die
met de hand panelen met authentieke Toraja afbeeldingen maakte
die o.a. op de huizen en graftombes worden aangebracht. De
afbeeldingen die op graftombes komen worden niet door de
familie uitgezocht maar door de houtsnijder, die de symbolen
uitzoekt die bij het karakter en de status van de overledene
passen.
Meer handwerkslieden waren er helaas niet, alleen nog een hele
rits souvenirzaakjes dus reden we verder over de smalle
bergweggetjes en stopten regelmatig als er iets bijzonders was
te zien of als er een vogeltje zat dat gefotografeerd wilde
worden.
Terug in Rantepao hadden we met z'n vieren een afscheidslunch,
daarna zochten we een internetcafé waar we enkele pagina's en
foto's voor de website konden uploaden (dat was de laatste
dagen in het hotel niet meer mogelijk)
Begin van de middag werden we bij het hotel afgezet en namen
we afscheid van de Toraja-gids. Onze chauffeur iis brengt ons morgenochtend
nog naar het vliegveld in Makassar.
|
|
|