|
Vanochtend stonden we om half 4 op, pakten onze koffers
en liepen naar de hotelbalie om uit te checken en onze
ontbijtboxen op te halen. De man achter de balie wist echter
nergens van, kon geen ontbijtboxen vinden en ook het
aanvraagformulier niet dat we gisteren hadden ondertekend bij
een collega van de man. hij had wel en ander formulier maar
niet dat van ons, ze zouden om half zes komen maar wij werden
om half vijf opgehaald, enz. We kwamen er niet uit en liepen
weg om de taxi naar het vliegveld op te wachten toen de man
achter ons aan kwam met twee ontbijtboxen, hij had ze toch
gevonden!!
De taxi kwam redelijk op tijd en de weg naar het vliegveld was
zonder veel verkeer dus we kwamen keurig op tijd de
Igusti Naurah Rai International Airport. Naar de incheckbalie,
bagage op de band, ingecheckt en naar de gate, alles ging op
rolletjes, we krijgen ervaring. Na te hebben ontbeten nog een
pagina voor de website geupload en we mochten aan boord. We
vlogen met een propellervliegtuig, ATR 72-600, een hele tijd
geleden dat we in een propellervliegtuig hadden gezeten.
Onze stoelen waren voorin op de tweede rij, met een raampje
dus konden we foto's maken.
Het weer was redelijk goed, zon en wat wolken dus dat zat ook
mee.
Na een rustige vlucht landden we in Labuan Bajo op het eiland
FLores. Daar werden we opgewacht door weer een nieuwe gids
(Rofinus) en
chauffeur, nu in een vrijwel geblindeerd minibusje zonder
airco. De deur bleef open staan, dus we hadden frisse lucht en
konden ook nog zien waar we heen gingen. Dat was door het dorp
Labuan Bajo naar ons hotel, Golo Hilltop, dat door twee
Nederlandse dames is opgezet maar nu door een aantal
plaatselijke jongens wordt gerund.
We kregen een bungalow maar hoger op de berg want op de lagere
niveaus waren alle huisjes bezet. Voor Marijke een hele klim
met veel trappen met soms hoge treden. Jammer genoeg was ons
huisje nog niet klaar. Verder was er voor vandaag door de
reisorganisatie geen activiteit gepland, dus we besloten wat
te gaan ondernemen. Op ons eigen lijstje stond Tado village
hoog genoteerd met de daarbij gelegen spinnenweb-rijstvelden
en dat werd ons doel voor de middag. De Flores reisagent kon
dat voor ons regelen maar dan met het minibusje en tegen een
aardig hoog kostenplaatje maar daar voelden we weinig voor.
Via de hoteljongens kregen we een auto met chauffeur geregeld
en daarmee gingen we op pad. Er was enige verwarring over het
dorpje omdat we een foto hadden gezien van bijzonder gebouwde
huisjes in een soort tipi vorm maar die stonden volgen de
jongens 4 uur rijden verder dan Tado Village en heette Todo
Village. 4 uur rijden was wat te ver voor een middag dus werd
het Tado zonder tipi-huisjes met zwarte daken, maar wel met spinnenweb
rijstvelden.
We reden een prachtige tocht door de bergen met veel mooie uitzichtpunten
en kwamen na anderhalf uur in Tado aan. Daar bleek dat je voor
de spinnenweb-velden een
flinke berg moest beklimmen, dat was voor ons niet te doen.
Het dorpje leek ons wel leuk en we liepen met één van de
bewoners als gids door het dorpje, bezochten één van de
huizen en spraken met enkele mensen. Na een uurtje reden we
weer over de bergroute terug naar ons hotel waar we de avond
op onze kamer bleven. Ons avondeten hadden we bij de
plaatselijke
supermarkt bij elkaar gezocht dus we hoefden de berg niet meer
af. Een rustig avondje op de veranda van ons huisje waar we
wel gratis wifi hadden maar daarbij lukte het niet om de
nieuwe pagina's voor de website te uploaden.
|
|
|