naar de vorige pagina

Reis Indonesië 2017

Terug naar de startpagina
naar vorige dag

naar volgende dag

dag 21 - Labuan Bajo - Cruise Komodo National Park

Vanochtend de koffers weer ingepakt en het hoognodige voor de komende dagen in onze rugzakken gedaan. De koffers blijven op de berg want morgenmiddag komen we weer voor een nachtje terug. Om 7 uur in de vroege ochtend stond het busje klaar onder aan de berg om ons naar het "houten bootje" te brengen waar we de komende twee dagen de eilanden Komodo en Rinca gaan bezoeken. De boot was gelukkig wat groter dan we ons hadden voorgesteld. Het was een oude vissersboot waar de schipper en zijn vader nog mee gevist hadden. Nu had de schipper (Amin Tanning) zich toegelegd op het varen met toeristen. De schipper was doof maar met wat hulp van de gids (Rofinus) en van de schipperszoon (Fuat), die ook meevoeren, was er goed te communiceren, bovendien was het een ontzettend aardige man die er duidelijk plezier in had dat wij zo van het varen en het leven aan boord genoten. We vertelden over onze vissersboot en hoe wij daarmee op vakantie gingen. 
Na tweeëneenhalf uur varen legden we aan bij Rinca, een kleiner eiland dan Komodo en ook minder toeristisch. Op het eiland werd ons een ranger aangemeten die ons moest beschermen tegen de vermanen. De ranger voorop, dan wij tweeën en onze gids achteraan om het zaakje bij elkaar te houden. De ranger vertelde dat de kans om een varaan te zien niet erg groot was wat later in de ochtend, maar we waren net op weg toen we een varaan van ca 5 jaar oud op het bospad naar ons toe zagen lopen. Even schrikken maar de "Komodo dragon" bleef doodgemoedereerd doorlopen alsof wij er niet waren. Aan het eind van de tocht zagen we nog een volwassen varaan van ruim 2 meter lang, die waarschijnlijk pas gegeten had want hij of zij bleef rustig liggen.
De natuur van Rinca was mooi en afwisselend, bossen, graslandschap en mangrovegebied.
Na een paar uur waren we weer aan boord en gingen voor anker bij een klein eilandje met strand en rif  waar we konden snorkelen. Nadat ik met snorkel en zwemvliezen richting strand was gaan zwemmen ontstond er een licht paniek bij de schipper, hij was vergeten te vertellen dat er nogal scherpe rotsen waren en daar zwom ik natuurlijk recht op af.  Er was ook een flinke stroming  die je in de richting van die rotsen dreef. Gelukkig kwam ik er met een paar schrammen van af en kon ook de onderwatercamera nog gebruiken. Onder water was het erg mooi, veel gekleurde vissen en koraal. 
Na het snorkelen voeren we naar het vissersdorpje Komodo. We hadden begrepen dat alles wat we nodig hadden aan boord was maar de handdoeken waren daarbij niet inbegrepen, vandaar deze tussenstop in komododorp. We werden daar opgevangen door een bewoner die zichzelf als onze lokale gids had aangewezen. We wilden naast een handdoek ook een handgesneden varaan kopen, dat had ook gekund in de winkel van de rangers, maar die zagen er teveel uit als gegoten plastic. Nu vonden we één van de mannen die de dieren echt uit tweekleurig hout van de hibiscusboom sneed. met een handzaagje werd het motief van de huid aangebracht en met schoenwas werd het geheel in de juiste bruine kleur gezet. De houtsnijder had geen handdoek voor ons maar onze pseudo-gids wist wel iemand en bracht ons een paar huizen verder naar een vrouw die even later met een grote badhanddoek aankwam, rook wel gewassen maar er zaten wel wat vlekken op. Na enig onderhandelen over de prijs kreeg Marijke de handdoek mee voor 100.000  roepia. Onze lokale gids vond ook dat hij de pakjes moest dragen, dus liep hij trots voorop met onze varanen en handdoek en meldde bij ieder huis dat de "blanda's" het dorp kwamen bekijken en een handdoek hadden gekocht. We werden door alle bewoners vriendelijk lachend begroet.
Voor de nacht gingen we voor anker bij een eiland waar 's avonds vleermuizen (vliegende honden) die in de mangrove bossen huizen als groep gaan foerageren. Daar zouden we ook de nacht doorbrengen. De vleermuizen hebben we niet gezien maar wel een aantal zeearenden die met vis of met een tak over kwamen vliegen. Een van de zeearenden gebruikte regelmatig een boom als rustplek vlak tegenover onze boot waar ook een kraai huisde. Dit leidde tot enkele schermutselingen tussen deze vogels.
's Avonds aten we een maaltijd op de boot, bereid door de schipper en z'n zoon, beetje pittig maar wel erg lekker. Nog even napraten met onze gids en vroeg naar bed in het vooronder, net of we op onze eigen boot waren.


 

we reden in het busje van de plaatselijke reisagent Khiri naar de haven maar stopte eerst nog in het dorp om snorkelspullen te huren daarna gingen we aan boord van de Dede Putra, een voormalige vissersboot

Tussen Flores en Komodo ligt het kleinere eiland Rinca, een tropische parel met groene hellingen, mangroves en mooie stranden.
Rinca en Komodo maken deel uit van het Komodo Nationaal Park

Het Nationaal park Komodo bestaat uit drie grotere eilanden Komodo, Rinca en Padar en een aantal kleinere. Het heeft een landoppervlakte van 603 km² en beslaat in totaal 1817 km². De eilanden zijn van vulkanische origine. Het totale gebied heeft ongeveer 4000 inwoners.

Nationaal Park Komodo is gesticht in 1980, in eerste instantie ter bescherming van de komodovaraan en zijn leefomgeving. Later zijn hier ook de algemene flora en fauna bij gekomen. In 1986 werd het nationaal park geaccepteerd als werelderfgoed door de UNESCO. 

we verlaten Labuan Bajo op weg naar Rinca de kapitein Amin Tanning van onze boot, de "Dede Putra" passeren een vissersdorpje op palen

onderweg zien we veel vissersbootjes en mangrove bossen (rode mangrove) aan de rand van de eilanden

we meren af aan de aanlegsteiger van Rinca het eerste wat we op Rinca zien zijn apen en en een hert met een gehavend gewei. Potentiële slachtoffers van de varanen?

al snel ontmoeten we een jonge Komodo Varaan, volgens de ranger ca. 5 jaar oud, die ons pad kruist. hij kijkt ons even aan en wandelt dan rustig verder

in een boom zit een baby-varaan, op de vlucht voor zijn soortgenoten een oud varanen-nest waarin augustus vorig jaar eieren waren gelegd die begin dit jaar waren uitgekomen een kleiner familielid, de hagedis, zonnend op een kei

Komodo varaan
De varanen komen voor op West Flores en de eilanden Rinca en Komodo, hier leven nog ongeveer 5000 exemplaren  Een volwassen varaan kan tot 3 m lang  worden en wel 150 kilo wegen en eten alles wat ze op hun weg tegenkomen; herten, geiten en zelfs buffels. Mensen zijn ook niet veilig, vorige maand werd een man uit Singapore, die zonder ranger het eiland op was gegaan, gebeten door een varaan. Hij werd naar een ziekenhuis gebracht en overleed daar aan de beet.
Een varaan heeft gifklieren die er bij een beet voor zorgen dat het slachtoffer in shocktoestand raakt, het bloed stolt niet meer, de prooi krijgt maagkrampen, raakt onderkoeld, krijgt een lage bloeddruk en gaat dood.
Varanen kunnen ongeveer 60 jaar oud worden. De vrouwtjes leggen zo'n 30 eieren per keer en begraven die 30 cm onder de grond in een nest.

Met de gespleten tong kunnen de varanen geur en smaak waarnemen. Als ze de staart en buik optillen kunnen ze tot 18 km per uur lopen. Ze kunnen ook goed klimmen en graven

we ontmoeten onze eerste volwassen Komodo varanen, met 2,5 tot 3 meter lang enorme dieren, het zijn vleeseters en kannibalen, zelfs hun eigen jongen zijn niet veilig en verstoppen zich in de bomen

dus wel op een afstand blijven   op deze plek werden de varanen gelokt door aas in  een boom te hangen

op het eiland Rinca leven herten, apen en wilde zwijnen, allemaal potentiële maaltijden voor de varanen. Ook buffels worden gegeten maar die hebben we hier niet gezien. Na het eten van een buffel schijnt een varaan enkele maanden te slapen

op en rond Rinca zagen we:

Grote Zilverreiger met vangst Dikbekkraai Rood Boshoen Bonte Muskaatduif Grote fregatvogel Brahmaanse Wouw

Begin van de middag verlaten we Rinca en zetten koers naar Komodo. Vlak voor Komodo gaan we bij een klein eilandje voor anker zodat we vroeg onze wandeling op Komodo kunnen beginnen, het is dan niet zo warm en je hebt de meeste kans om de bijzondere vogels van het eiland te zien

helder water waarin veel van deze "spitsneusvisjes" te zien zijn als je deze drie rotsen ziet ben je bijna bij Komodo de doorgang naar Komodo eiland

onderweg maken we een snorkelstop bij een strandje en wat rotsen. Er stond een behoorlijke stroming waardoor je in de richting van de rotsen werd gestuwd, maar het onderwaterleven was hier prachtig

Overal in de omgeving worden uit hout gesneden varanen te koop aangeboden, wij vonden het leuker om zo'n souvenir bij de houtsnijder zelf te halen, bovendien hadden we geen handdoeken meegenomen en die waren ook niet aan boord dus legden we aan bij het dorpje Komodo voor handdoeken en een Varaan-beeldhouwwerk

Vissersdorp Komodo
Kampung Komodo ligt aan de kust van het eiland Komodo en is het enige dorp op het eiland. Het verhaal gaat dat de ca 2000 inwoners nazaten zijn van verbannen misdadigers maar volgens anderen zijn het nazaten van immigranten die zich hier honderden jaren geleden uit Sumbawa vestigden. 
De Indonesische overheid heeft de bewoners aangeraden de landbouwgronden in het binnenland te verlaten, nu leven ze alleen nog van de visvangst

trimaran-vissersboot, voor anker bij de haven de aanlegsteiger van het dorp Komodo met een eigen wrakken-kerkhof

oudste bewoner van Komodo? de hoofdstraat van het dorp de houtsnijder waar we kleine varaan-werkstukken kochten

weer verder langs de lange hoofdstraat waar we ook een handdoek kochten onze lokale gids loopt, met handdoek en onze varanen, voor ons uit ook hier staan alle huizen op palen, noodzakelijk met de zee zo vlakbij

de vissersgezinnen leven onder de huizen het kleinste huisje van het dorp langs de steiger liggen nog meer vissersbootjes voor anker

hier en daar liggen netten met kleine visjes te drogen we lopen terug over de lange steiger naar onze boot

We varen naar een eiland met mangrovebossen waar vleermuizen (vliegende vossen) huizen die soms met de avondschemering massaal uitvliegen om te fourageren.

tussen de mangroven een fraai uitgesleten rotsblok op de wal, achter het eiland, zien we een luid schreeuwende kraai even later wordt zijn plekje ingenomen door een Brahmaanse wouw 

een tweede belager, een witbuik-zeearend aast ook op dezelfde stek maar deze vinden naast elkaar een eigen plekje alle drie blijven ze om elkaar cirkelen later zien we de zeearen weer met een tak in de klauwen

na dit vogelschouwspel blijven we nog een tijdje zitten wachten op de vliegende vossen die uit de mangroven zouden moeten komen. Helaas verschijnen ze niet

rest ons nog een zonsondergang boven Komode eiland en daarna vroeg te kooi. Morgen gaan we vroeg naar Komodo


naar vorige dag

naar volgende dag