naar de vorige pagina

Reis Jordanië 2016

Terug naar de startpagina
naar de vorige dag

naar volgende dag

dag 4 - Petra

We hadden enige vertraging vanmorgen omdat onze kluis niet werkte. Rond 10 uur was dit euvel verholpen en liepen we naar de ingang van de Petra-site, maar een paar minuten van ons hotel.
Het was weer een warme zonnige dag, een beetje te warm tussen de rotsen maar we lieten de ezels, dromedarissen en paarden staan en gingen lopen.
Eerst wandelden we door de Siq, de smalle kloof naar de Schatkamer Al Khazneh en verderop het Amfitheater. De rotswanden langs de kloof waren stukken hoger en de kloof was veel langer dan we hadden gedacht. het eerste stuk was behoorlijk geplaveid maar al snel liepen over zand en keienpaden en dan is 3 km een hele klus. We liepen langs de koningsgraven, over de zuilenweg naar de grote tempel en waren van plan om naar het klooster (Al Deir) door te stappen maar dit werd een behoorlijke klimpartij en ezeltjes als alternatief zagen we niet zo zitten, dus hebben we een tijdje van de rotsen genoten.
Want de rotspartijen waren schitterend en de daarin uitgehakte monumenten waren echt bijzonder.
Halverwege op de terugweg kozen we er toch voor om het laatste stuk in een koetsje af te leggen. Helaas werd het paard door de menners opgejaagd om in galop door de kloven te rijden, het arme dier sloeg zelfs af en toe met z'n achterhoeven tegen de koets. Foute keus van ons
We blijven nog een nacht in hotel Edom in Petra, morgen gaan we de woestijn in

 

 

Petra
Petra (Πέτρα) was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs en is gelegen in het huidige Jordanië. De grafmonumenten zijn uitgehakt in rode zandsteen. Als gevolg van tektonische activiteiten zijn er diverse breuken in het zandsteen ontstaan. Langs sommige van deze breuken zijn kloven (siqs) ontstaan.
De bloeitijd van de stad is te danken aan de handelsroute voor wierook vanuit Jemen, 1600 km zuidelijker gelegen, naar Perzië, Syrië en de Griekse en Romeinse rijken. Petra was voor de verschillende handelsroutes een knooppunt. De belastingopbrengsten van de handelaars maakten de heersers van Petra schatrijk, wat te zien is aan de gebouwen en grafmonumenten. Rond het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen.  

op weg naar een heet dagje Petra langs het Obeliskengraf en Bab el Siq Triclinium naar de ingang van Al Siq, de 2 km lange kloof, de toegang tot de stad Petra

Al Siq
De stad is alleen toegankelijk via een smal bergpad vanuit het noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot 200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts 2 m breed is. Via een in de rotswand van de Siq uitgehouwen goot, die afgedekt was met stenen platen, leidden de Nabateeërs gewoon water, en via aardewerk buizen drinkwater, de stad binnen. Beide waterleidingen werden gevoed door een bron in de Wadi Musa (dal van Mozes).  

Bij de stad Petra ligt een Wadi die naar Mozes is genoemd, de "Wadi Musa", de plaats waar volgens de overlevering Mozes water liet stromen uit een rots door er met zijn stok op te slaan. 

 
         

het einde is in zicht Khazneth, de schatkamer van de Farao,  een graftempel gebouwd in 85 v.Chr. en 84 v.Chr de dromedarissen mogen even rusten

Amfitheater
Grieken bouwden hun openluchttheaters het liefst op hellingen, maar de Nabateeërs hakten ze in een helling uit. Dit theater bood ooit plaats aan zo’n 3.000 mensen. De Romeinen hebben dit theater later gerenoveerd, waardoor er wel 8.000 man in kon.

een rij grafmonumenten, facades links van het theater het amfitheater rotswoningen rechts van het theater

ook op het theater-plein dit gebouw met een ons onbekende betekenis en ervoor deze Jordaanse éénsnarige luitspeler Dan naar de Koningsgraven, een hele rij in de berg Jabal Al Kubtha

Koningsgraven
Deze graven zijn waarschijnlijk gemaakt voor de diverse koningen van het Nabatese Rijk. Ze staan bijna naast elkaar. Ze zijn relatief groot, maar ook erg vervallen. Door de werking van wind en regen zijn onder meer stukken van de gevels en pilaren afgebrokkeld.

van de koningsgraven, in het midden het Corintische graf  het urnengraf  

daarna liepen we over de zuilenweg, dit was vroeger de hoofdweg van Petra Qasr Al-Bint, het paleis van de dochter van de Farao

Het was tijd om uit te rusten en koffie te drinken, we hadden hierbij zicht op prachtige rotspartijen waar Marijke allerlei vormen herkende en daar haar fantasie op los liet

een behoorlijk uit de kluiten gewassen agama, zonnend op de ruines Ook deze rouwtapuit {Mourning wheatear) volgde ons een tijdje op een open plek tussen de monumenten rustten een grote groep Distelvlinders

Marijke kocht een ketting in ruil voor een foto samen met een Bedoeïenen vrouw We liepen terug naar het theaterplein en waren toen zo moe dat we besloten met een rijtuig terugdoor de kloof te rijden

de archeologische opgravingen in Petra begonnen pas in de jaren twintig van de 20e eeuw.
De historische stad is in 1985 door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard. In 2007 werd Petra verkozen tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen.


naar de vorige dag

naar volgende dag