Reis Jordanië 2016 |
|||
naar de vorige dag |
naar volgende dag |
dag 4 - Petra
|
Petra Petra (Πέτρα) was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs en is gelegen in het huidige Jordanië. De grafmonumenten zijn uitgehakt in rode zandsteen. Als gevolg van tektonische activiteiten zijn er diverse breuken in het zandsteen ontstaan. Langs sommige van deze breuken zijn kloven (siqs) ontstaan. De bloeitijd van de stad is te danken aan de handelsroute voor wierook vanuit Jemen, 1600 km zuidelijker gelegen, naar Perzië, Syrië en de Griekse en Romeinse rijken. Petra was voor de verschillende handelsroutes een knooppunt. De belastingopbrengsten van de handelaars maakten de heersers van Petra schatrijk, wat te zien is aan de gebouwen en grafmonumenten. Rond het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen. |
op weg naar een heet dagje Petra | langs het Obeliskengraf en Bab el Siq Triclinium | naar de ingang van Al Siq, de 2 km lange kloof, de toegang tot de stad Petra |
Al Siq
De
stad is alleen toegankelijk via een smal bergpad vanuit het
noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot
200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts
2 m breed is. Via een in de rotswand van de Siq uitgehouwen
goot, die afgedekt was met stenen platen, leidden de Nabateeërs
gewoon water, en via aardewerk buizen drinkwater, de stad
binnen. Beide waterleidingen werden gevoed door een bron in de
Wadi Musa (dal van Mozes).
Bij de stad Petra ligt een Wadi die naar Mozes is genoemd, de "Wadi Musa", de plaats waar volgens de overlevering Mozes water liet stromen uit een rots door er met zijn stok op te slaan.
het einde is in zicht | Khazneth, de schatkamer van de Farao, een graftempel gebouwd in 85 v.Chr. en 84 v.Chr | de dromedarissen mogen even rusten |
Amfitheater
Grieken
bouwden hun openluchttheaters het liefst op hellingen, maar de
Nabateeërs hakten ze in een helling uit. Dit theater bood ooit
plaats aan zo’n 3.000 mensen. De Romeinen hebben dit theater
later gerenoveerd, waardoor er wel 8.000 man in kon.
een rij grafmonumenten, facades links van het theater | het amfitheater | rotswoningen rechts van het theater |
ook op het theater-plein dit gebouw met een ons onbekende betekenis | en ervoor deze Jordaanse éénsnarige luitspeler | Dan naar de Koningsgraven, een hele rij in de berg Jabal Al Kubtha |
Koningsgraven
Deze
graven zijn waarschijnlijk gemaakt voor de diverse koningen van
het Nabatese Rijk. Ze staan bijna naast elkaar. Ze zijn relatief
groot, maar ook erg vervallen. Door de werking van wind en regen
zijn onder meer stukken van de gevels en pilaren afgebrokkeld.
van de koningsgraven, in het midden het Corintische graf | het urnengraf |
daarna liepen we over de zuilenweg, dit was vroeger de hoofdweg van Petra | Qasr Al-Bint, het paleis van de dochter van de Farao |
Het was tijd om uit te rusten en koffie te drinken, we hadden hierbij zicht op prachtige rotspartijen waar Marijke allerlei vormen herkende en daar haar fantasie op los liet |
een behoorlijk uit de kluiten gewassen agama, zonnend op de ruines | Ook deze rouwtapuit {Mourning wheatear) volgde ons een tijdje | op een open plek tussen de monumenten rustten een grote groep Distelvlinders |
Marijke kocht een ketting in ruil voor een foto samen met een Bedoeïenen vrouw | We liepen terug naar het theaterplein en waren toen zo moe dat we besloten met een rijtuig terugdoor de kloof te rijden |
de
archeologische
opgravingen in Petra begonnen pas in de jaren twintig van de 20e eeuw.
De historische stad is in 1985 door UNESCO tot Werelderfgoed
verklaard. In 2007 werd Petra verkozen tot een van de zeven nieuwe
wereldwonderen.
naar de vorige dag |
naar volgende dag |