Reis Jordanië 2016
	naar de vorige dag	naar volgende dag

dag 8 - Amman > Azraq > Amman

Woestijnkastelen
Een aantal kastelen en forten in de woestijn ten oosten en zuiden van de Jordaanse hoofdstad Amman worden de woestijnkastelen genoemd.
Het merendeel van de kastelen werd gebouwd in de 7e en 8e eeuw in opdracht van de kaliefen van de Omajjadendynastie, de eerste islamitische dynastie. De meeste gebouwen liggen langs de oude handelsroutes naar Medina (Saoedi-Arabië) en Koefa (Irak).
De functie van de bouwwerken was verschillend. Sommigen waren een vesting, anderen dienden als jachtpaviljoen met badhuis (Quseir Amra) of als karavanserai. Soms deden ze dienst als ontmoetingsplaats tussen de kalief of zijn afgevaardigden en de lokale bedoeïnenleiders.

Qasr Al Kharrana of Qsar Hraneh
Het kasteel is een vierkant gebouw van 35 bij 35 meter met twee verdiepingen. Hett dateert uit de 7e eeuw en lijkt op het eerste zicht een verdedigingsvesting met torens aan de vier hoeken, schietgaten en één enkele ingang. Nader bezien kunnen deze torens niet bemand worden en zijn ze enkel decoratie. De ligging van Qsar Hraneh op het kruispunt van een aantal woestijnwegen doet vermoeden dat het gebouw ofwel diende als ontmoetingsplaats tussen de Omajjadische heersers en de lokale bedoeïenenleiders ofwel als karavanserai. De aanwezigheid van een kleine binnenplaats zonder ruimte voor de kamelen pleit evenwel tegen het laatste.
Links en rechts van de ingang zijn smalle donkere ruimtes waarschijnlijk gebruikt als paardenstallen. De ruimtes gelegen rond de kleine binnenplaats zijn beneden en boven verdeeld in eenheden die men ’bayt’ noemt; ze bestaan uit een grote centrale kamer met kleinere ruimtes die daarop uitkomen. Vermoedelijk was de grote kamer een ontmoetingsruimte en werden de kleinere kamers gebruikt om te slapen of als opslagruimtes.

Qasr Amra
Quseir Amra of Qusair Amra is een historisch badhuis dat deel uitmaakte van een jachtslot.
Het gebouw dateert waarschijnlijk uit de periode 711 - 715 en is gebouwd in opdracht van kalief Walid I. De schilderingen zijn mogelijk van een latere datum en werden mogelijk tussen 730 en 740 aangebracht.
Wat overblijft is de hamam van wat eens een jachtpaviljoen was, bestemd als buitenverblijf voor de kalief en zijn familie.
Het gebouw is opgetrokken uit blokken zandsteen. Het bevindt zich thans midden in de woestijn in de buurt van een wadi, een rivierbedding die gedurende het grootste deel van het jaar droog staat. In de achtste eeuw was de omgeving waarschijnlijk groen en vruchtbaar. Een waterput - die thans nog aanwezig is - werd gebruikt om het water voor de baden te putten.
De hamam bestaat uit verschillende ruimtes. Men komt binnen in de grote ontvangstzaal die overdekt is met drie parallelle tongewelven. In het midden bevindt zich een nis waar waarschijnlijk de vorstentroon stond. Verder zijn er twee rustvertrekken. Links kan men naar de apodyterium (de kleedruimte) lopen waarachter zich het tepidarium (het lauwe bad) en het caldarium (het warme bad) bevinden.
Het badhuis is uniek door de 250 goedbewaarde fresco's met veelal nog levendige kleuren.  

Op weg naar Azraq
Deze oostelijke oasestad ligt ruim 100 km ten oosten van Amman.
In vroeger tijden was het hier een groene oase met de belangrijkste waterbron voor de omgeving. Nu is het bijna opgedroogd en is er nog een klein stukje beschermd natuurreservaat over.

een groep dromedarissen op weg in de woestijn	de kamelenbaas rijdt op een ezel	we hebben al van alles voor de auto gehad maar nog geen dromedarissen

Azraq Wetland Reserve
Het Azraq wetland reserve en het Shaumari nature reserve liggen naast elkaar en zijn een belangrijke rustplaats voor trekvogels. Wandel op de aangegeven paden en houten vlonders door dit groene waterrijke gebied. Spot vogels, waterbuffels en stekelvarkens in het moeras. 
Sinds 1978 heeft de Jordaanse Royal Society for the Convervation of Nature (RSCN) de bescherming van dit gebied op zich genomen. Het gebied is onderscheidend door haar moerassen en natuurlijke waterpoelen. Niet voor niets heet dit gebied Azraq; het Arabische woord voor ‘blauw’. Het wetland-gebied is rijk aan dieren, waaronder ook een aantal endemische (en tevens bedreigde) diersoorten als de Azraq Killifish (tandkarper) in het Azraq Wetland Reserve.

Het natuurreservaat is erg droog, de moerassen zijn verdwenen	nog enkele plassen zijn over waarin o.a. de Azraq Killifish leeft	twee kleurige Witoor Buulbuuls wachten ons op

In ruim een uur zagen tijd hadden we de volgende vogels gezien, waarvan we een deel nog moeten identificeren:

De lunch in Azraq konden we zelf samenstellen. Hoofdbestanddeel was de "Upside Down" die door de eigenaar ter plekke werd omgekeerd. Upside Down bestaat uit rijst, kip en kruiden gemengd en aangestampt in een pan die daarna op een schaal wordt omgekeerd (zie foto's hieronder)

Qasr Al Azraq
Het Qasr Al Azraq bevindt zich enkele kilometer ten noorden van de grens met Saoedi-Arabië, midden in een stadje met dezelfde naam Azraq.
Deze plek is sinds de prehistorie bewoond geweest. Het huidige kasteel stamt uit de 13de eeuw, de tijd van de Mamelukken. Er zijn ook resten gevonden van Romeinse oorsprong.
Het kasteel is opgetrokken in zwarte basaltsteen en geheel ommuurd.
Tegen de binnenzijde van de muren zijn paardenstalen gebouwd; een kleine moskee met mihrab (islamitische gebedsnis) bevindt zich meer centraal. Opvallend is de massief basalten deur die het complex afsluit.
Boven het poortgebouw zou de kamer zijn waar T.E. Lawrence ('of Arabia') in 1917 de winter doorbracht.  

Op de terugweg reden we langs een mini-oase met twee bomen, een plasje water, wat vogels en een kever. Natuurlijk moesten daar even stoppen

naar de vorige dag

naar volgende dag