naar de vorige pagina

Reis Jordanië 2016

Terug naar de startpagina
terug naar de reisinfo

naar Jordanië dag 1


Jordanië Info


Jordanië, officieel het Hasjemitisch Koninkrijk Jordanië (Arabisch: 'المملكة الأردنية الهاشمية) ligt ten oosten van Israël en de Westelijke Jordaanoever (onderdeel van de Palestijnse Gebieden) met als grens de rivier de Jordaan en de Dode Zee met Syrië in het noorden, Irak in het noordoosten en Saoedi-Arabië in het zuidoosten. Het heeft in het zuiden via de Golf van Akaba toegang tot de Rode Zee
Het huidige Jordanië heeft een oppervlakte van 91.860 km² (ruim 1,3 maal het grondgebied van de Benelux). De kuststrook aan de Golf van Aqaba is slechts 30 km lang. In het koninkrijk Jordanië wonen ruim 5 miljoen mensen, waarvan ca. anderhalf miljoen in de hoofdstad Amman. Het oosten van het land is bijna leeg.

Aan het hoofd van het koninkrijk Jordanië staat een constitutionele monarch die onschendbaar is. De troonopvolging is erfelijk bepaald en voorbehouden aan mannen. De uitvoerende macht berust bij de koning, die de minister-president benoemt en kan ontslaan en opperbevelhebber van het leger is.
De wetgevende macht berust bij de koning en de Nationale Vergadering, die grondwettelijk bestaat uit een Senaat, bestaande uit 40 door de koning voor acht jaar benoemde prominente persoonlijkheden, die ouder moeten zijn dan 40 jaar en een Huis van Afgevaardigden, bestaande uit 80 gekozen leden. Zij worden voor 4 jaar via algemene verkiezingen gekozen.

Jordanië was een deel van het Ottomaanse Rijk tot 1917, toen Turkije - in de Eerste Wereldoorlog - door de geallieerde troepen werd verslagen. Jordanië maakte in 1922 kortstondig deel uit van het Britse Mandaatgebied Palestina. maar reeds in 1923 werd Abdoellah I van Jordanië tot Emir van Transjordanië verklaard. 
Op 1 maart
1946 werd het land formeel onafhankelijk; het bleef Transjordanië ('over de Jordaan') heten.
Toen de Verenigde Naties in 1947 - na het beëindigen van het Britse mandaat - besloten Palestina op te delen in een Joodse en een Arabische staat, kwam de Palestijnse bevolking in opstand en dreigde de Arabische Liga de Joodse kolonie aan te vallen. Koning Abdoellah, wiens koninkrijk deel uitmaakte van de Liga, sloot daarop een geheime overeenkomst met het Joods Agentschap om Palestina te verdelen tussen de toekomstige Joodse staat en Transjordanië.

Toen na het vertrek van de Britse mandaattroepen oorlog uitbrak tussen de zojuist uitgeroepen staat Israël en de Arabische Liga slaagde het Jordaanse leger erin heel het Arabische gebied aangrenzend aan het koninkrijk te bezetten. (Later zou dit gebied de Westelijke Jordaanoever gaan heten)
Op 3 april 1949 tekenden Israël en Transjordanië een bestand en op 24 april 1950 annexeerde het koninkrijk formeel het bezette gebied (de Westelijke Jordaanoever) en veranderde zijn naam in Jordanië.Op 3 april 1949 tekenden Israël en Transjordanië een bestand en op 24 april 1950 annexeerde het koninkrijk formeel het bezette gebied (de Westelijke Jordaanoever) en veranderde zijn naam in Jordanië.

Op 20 juli 1951 werd koning Abdoellah I bij het betreden van de Rotskoepelmoskee in Jeruzalem door een Palestijnse nationalist gedood. Ook zijn kleinzoon, de latere koning Hoessein, werd door een kogel geraakt, maar overleefde de aanslag. In 1951, gedurende het korte leiderschap van Koning Talal, werd een liberale grondwet ingevoerd. Jordanië werd een constitutionele monarchie. Talal moest echter om gezondheidsredenen het koningschap in mei 1953 overdragen aan zijn zoon Hoessein.
Na een staatsgreep in april 1957 ontbond koning Hoessein (1953-1999) het parlement. Daarna regeerde Hoessein vrijwel als alleenheerser, totdat hij in 1992 politieke partijen weer toestond. Na een staatsgreep in april 1957 ontbond koning Hoessein (1953-1999) het parlement. Daarna regeerde Hoessein vrijwel als alleenheerser, totdat hij in 1992 politieke partijen weer toestond.

In 1999 werd koning Abdoellah II staatshoofd van Jordanië toen hij zijn overleden vader Hoessein van Jordanië opvolgde.


Bevolking
De bevolking van Jordanië is bijna geheel Arabisch, met als belangrijkste minderheidsgroepering de Circassiërs of Tsjerkessen (ca. 100.000 personen), die, op de vlucht voor de vervolgingen van de Russische tsaar, afkomstig zijn uit de Kaukasus.

Ruim de helft van de Jordaanse bevolking is afkomstig uit door Israël bezette gebieden van Palestina; de andere helft zijn Transjordaniërs.
De oorspronkelijke bewoners van de Oostoever zijn voornamelijk bedoeïenen; van hen leidt echter nog maar eenderde een nomadisch bestaan.

Religies
Sinds de invoering van de grondwet in 1952 is de islam staatsgodsdienst. Ruim 93% van de bevolking is de soennitische richting van de islam toegedaan en volgt daarin de sjafi'itische rechtsschool

  • soennieten 92% van de totale bevolking.
  • christenen 6%: vooral oosters-orthodoxen maar ook Melkitisch katholieken, rooms-katholieken, Syrisch-orthodoxen, Kopten, Armeens-orthodoxen en protestanten. Oud-generaal majoor Imad Saliba Ma'ayah vervult de rol van voorzitter van de protestantse Jordaanse Evangelische Alliantie.
  • overigen 2%: onder meer sjiieten en druzen (ismaëlieten die geloven dat de ‘verborgen imam’ niemand minder is dan de stichter van hun sekte).  

 


Bezienswaardigheden

Met Petra heeft Jordanië één van 's werelds toeristische hoogtepunten, zoals bleek uit de verkiezing van de New7Wonders of the World (de zeven nieuwe wereldwonderen). De meeste toeristen komen speciaal voor Petra en Siq al-Berid naar Jordanië.

  • de historische stad Jerash
  • de woestijnkastelen Qasr Hraneh, Quseir Amra, Qasr Azraq, Qasr Mushatta
  • de kruisvaardersburcht Kerak
  • het stadje Madaba en de Berg Nebo
  • de archeologische site op de citadel van Amman
  • de archeologische sites van Jerash, van Gadara, van Pella, van Baydha
  • de natuurgebieden Wadi Rum, Wadi Mujib, Dana en de Dode Zee
  • de badplaats Akaba, havenstad en toeristisch oord in het zuiden van het land.  

Werelderfgoed


Natuur

De natuur wordt gekenmerkt door prachtige woestijn- en berglandschappen. In de uitgestrekte woestijnvlaktes in het oosten vind je pittoreske oases. Naar het oosten toe groeit er steeds minder. In het noordwesten van het land groeien pijn- en olijfbomen, ceders, eiken en cipressen. Deze zijn voor een groot gedeelte nieuw aangeplant. Vroeger had Jordanië uitgestrekte bossen. Deze zijn door roofbouw grotendeels verloren gegaan. 
De lente is het hoogseizoen voor bloemen en planten in Jordanië. Van februari tot mei, althans bij voldoende regenval, groeien er meer dan 2000 soorten bloemen en planten verspreid over het land.
De nationale bloem van Jordanië is de zwarte, eigenlijk dieppaarse, iris, die vooral rond Madaba te vinden is.

De dierenwereld is beperkt, mede als gevolg van de ontbossing. In de lente en de herfst zie je nog wel eens groepen trekvogels. In de oases in het oosten leeft wat klein wild, zoals de gazelle, oryx en woestijnvos. 
Hagedissen zijn talrijk, o.a. de beroemde blauwe hagedis, en verder nog wat schildpadden en schorpioenen; slangen zijn zeldzaam.
Dierrijk is de Wadi Rum, een vallei ten noordoosten van Aqaba. Het is de woonplaats van onder meer de Palestijnse roodmus, de Egyptische gier, de vale gier, en zoogdieren als de woestijnvos, Aziatische jakhals, gestreepte hyena, woestijnhaas, ibex, egel, gerbil, klipdas en jerboa of woestijnspringmuis. Oppassen is het voor de Palestijnse adder, een van de giftigste slangen van de Arabische landen.

Natuurreservaten
In verscheidene delen van het land zijn of worden natuurreservaten ingericht om dieren te beschermen tegen uitsterven
Shaumari (22 km2) was het eerste wildreservaat van Jordanië. Het werd gecreëerd om een van de meest bedreigde dieren ter wereld te redden: de Arabische oryx.


terug naar de reisinfo

naar Jordanië dag 1