naar de vorige pagina

Reis Madagaskar - Mauritius 2014

Terug naar de startpagina
terug naar vorige dag 

naar de volgende dag

 8e dag:  Sahambavy, trein naar Manakara

In Sahambavy namen we de trein naar Manakara. De treIn zou om 8 uur vertrekken maar om 10 voor negen kwam de dieselloc met volgrijtuigen het station binnen rijden. We hadden 1e klas kaartjes wat alleen betekende dat we een gereserveerde zitplaats hadden. De treincoupe;s waren oud en de banken hard en vaak beschadigd. Maar de reis was echt een beleving. We reden door een prachtige natuur langs veel dorpjes waarvan de hele bevolking naar het station kwam als de trein arriveerde, een drukte van belang. De dorpelingen kwamen de trein langs om allerlei etenswaren te verkopen, kinderen vroegen flessen, pennen, snoep, enz.

Rond zes uur werd het donker, verlichting op de stations was er niet waardoor uitstappen en rondkijken niet meer kon. Het laatste deel van de rit werd daardoor flink vermoeiend. Om half elf kwamen we het station van Manakara binnen

 

Vanmorgen voor het vertrek van de trein keken we nog wat rond in de tuin van het Sahambavy-Lac hotel en zagen we een aantal vogels en een mooie waterplant

treurmania Toeloespoorkoekoek / Malagasy coucal Madagaskar wever

brilvanga ver weg een purperreiger in het riet en een blauwe waterlelie

Treinreis Manakara
De FCE-spoorlijn, die stamt uit de koloniale tijd, begint op een hoogte van 1100 meter, voor ons bij Sahambavy en daalt af naar zeeniveau naar het stadje Manakara. We leggen een afstand van 142 km af, waarschijnlijk zal dat zo'n 12 uur duren maar de stops op de stations kunnen nog behoorlijk uitlopen, niets gaat hier volgens plan.
We stappen in de 1e klas wagon, het is een oud treinstel uit het begin van vorige eeuw, de deuren zitten er niet meer in en de ramen kunnen niet meer dicht. De plaatsen zijn berekend op kleine mensen met korte benen.
Op de stations werden we opgewacht door vrijwel alle bewoners van het dorp, voor hen is de komst van de trein het tweedagelijkse hoogtepunt.
De lokale bevolking in deze afgelegen dorpen is afhankelijk van de trein, er is geen andere infrastructuur.

we wachten op het station Sahambavy en daar komt de trein - voor een klein bedrag mag je voorop zitten twee jonge dorpsbewoners

station Ampitambe door de lokale bevolking wordt van alles aangeboden tot rivierkreeftjes aan toe

en wat te denken van een maaltje vers gevangen vis we rijden verder en genieten van de mooie natuur

station Amdrambovato Marijke in onze coupe weer onderweg zien we een waterval

station Tolongoina hier hebben ze bananen op het hoofd en gefrituurde hapjes en weer verder langs een theeplantage

station Amboanjobe het dorpje met huisjes als van een modelspoorbaan en daarna weer genieten van het uitzicht

station Ambinany Manampatrana met een kalkoen de trein in? of verkopen aan een passagier? jonge dame bied kaneelstokjes aan

de aansluitende kano-oversteek jongeman met lychees uitzicht met centraal de reizigerspalm

rond 6 uur 's middags ging de zon onder en werd het donker

Licht in de trein was te zwak om te lezen en foto- en filmcamera's konden worden opgeborgen  

vis en rivierkreeft te koop de weg naar het dorp

De laatste uren zijn zwaar, buiten is niets meer te zien, zelfs de stations zijn niet verlicht, alle ramen staan open en kunnen niet dicht, de banken zijn hard en lijken steeds harder te worden en het duurt allemaal erg lang
Maar tot middernacht staan er op alle stations veel mensen op de perrons en lopen kinderen en vrouwen hun waar te verkopen

In Makara staat de bus klaar en brengt ons naar het hotel


terug naar vorige dag 

naar de volgende dag