Reis Madagaskar

	Reis Madagaskar - Mauritius 2014
	terug naar vorige dag	naar de volgende dag
14e dag: Ambalavao > Ranohira

Ambalavao

Bij ons hotel was een bijzondere papiermakerij die we vanmorgen bezochten. Ze maken hier het Antaimoro-papier dat wordt belegd met verse bloemblaadjes uit de eigen tuin. We bekeken het productieproces en kochten enkele van de bloemige kunstwerkjes.
Na deze excursie vertrokken we naar Ranohira, een route naar het westen over het hooggebergte.
We hadden uit het hotel een lunch meegebracht die we eind van de ochtend in de natuur nuttigden. Meestal wordt je bij zo'n stop direct door kinderen belaagd, maar deze keer bleef het rustig tot een groepje Bara's hun kudde Zebu's langs onze picknick plek joeg. Wel een mooi gezicht maar de lunchstop was snel voorbij.
De Bara stam leeft voornamelijk van de veeteelt. Het vee is belangrijk voor de status van de Bara-man. Hoe meer zeboes (bultrunderen) hij heeft, hoe hoger zijn positie op de maatschappelijke ladder. De Bara zijn als enige stam polygaam, maar het aantal echtgenotes telt niet mee voor de belangrijkheid van de mannen.
In de loop van de middag bereikten we Ranohira in het Isalo-gebergte.

Bij ons hotel staan enkele gebouwen waar her, met gedroogde bloemen en planten versierde Antaimoro-papier, oftewel Antemoro papier wordt gemaakt.
Het papier wordt verkregen na het fijnstampen van de schors van de plaatselijke moerbeibomen.


de plaatselijke moerbeiboom, grondstof voor het Antemoro papier		kneden van de papiermassa


de papiermassa wordt met veel water op een raam verspreid	het natte vel papier klaar voor verdere verwerking	het opleggen van de bloemblaadjes


de vellen hangen buiten te drogen	en gaan daarna naar binnen in de opslag

We rijden over de hoogvlakte, het Horombe plateau, naar het westen. Een steppeachtig gebied waar alleen de Bara-nomaden wonen. Een tientallen kilometers lange vlakte met een verdwaald struikje en verder alleen maar gras. Niet gras zoals in de weilanden bij ons, maar gras dat kerft in je voetzolen en dat alleen maar de kleuren grijsgroen en grijsbruin kent. Blijkbaar zit er veel ijzer in de grond want die is nogal rood van kleur.
Over die vlakten lopen heel veel kuddes zebu’s, in aantal variërend van een stuk of wat tot vele tientallen. Het aantal zebu’s in Madagaskar wordt geschat op ruim 10 miljoen! Ze hebben een status die in de buurt komt van de heilige koeien in India,


de hoogvlakte, begroeid met gras en nu en dan een struikje


de rode, ijzerhoudende grond waaraan Madagaskar de naam "het rode eiland" ontleent


één van de kleine dorpjes waar de Bara stam huist

Onderweg gebruiken we de, van het hotel meegebrachte, lunch


boven onze picknick plaats verjaagd een felle kuifdrongo een witborstraaf die zijn territorium probeert binnen te dringen


een kudde zebu's wordt door Bara's langs onze lunchplaats gedreven	en laat ons ontredderd achter


we rijden verder door het gebied dat langzaamaan verandert in een steppeachtig landschap met meer bomen		we naderen het dorpje Ranohira


In de middag reden we het terrein van de Isalo Ranch op	waar we drie nachten in dit huisje zullen blijven	met vanaf ons achterzitje uitzicht op de bergen van het Nationaal park


bij onze eerste rondgang over het terrein van de ranch zagen we deze kameleons		en een Madagaskar-koekoek / Madagascan cuckoo

de zon ging onder, einde van een mooie dag

terug naar vorige dag

naar de volgende dag