dag
6 - 27 april - Merzouga
> Erfoud >
Tinejdad
Om kwart
over zes werden we gewekt door de kameeldrijver. Na een kop thee
liepen we gedrieën naar een zandduin achter het kamp waar
we een goed zicht hadden op de zonsopkomst. Even later
werden we door de kampbaas met de 4WD naar het hotel
bracht voor ontbijt en douche. Onze chauffeur Mohamed en
zijn vriend met de jeep waren inmiddels ook gearriveerd, zij
reden ons naar Erfoud vanwaar we verder reden met de auto
van Mohammed over de R702 richting Tinejdad. Bij onze eerste
koffiestop ontdekten we achter het restaurantje een veld
waarin een groot aantal diepe putten was gegraven. Bij
navraag bleken deze gaten gebruikt te worden om ondergrondse
kanalen van een irrigatiesysteem schoon te houden.
Even verderop langs de weg kwamen we nog honderden van deze
putten tegen en we stopten bij een puteigenaar/beheerder die
ons Marokkaanse thee schonk en uitleg gaf over de
irrigatiekanalen. De kanalen (khattaras)
liepen van het Atlasgebergte naar de oases. Hiervoor werden
diepe putten gedolven tot 50 meter diep, waarna onderin de
put een horizontale gang (de katthara) naar de volgende put,
zo'n 10 meter verderop, werd gegraven. Zo ontstonden hele
linten van aan elkaar verbonden putten van de bergen tot de
oases. De putten werden
open gehouden om het ondergrondse kanaal schoon te houden en
iedere familie uit de omgeving had een aantal eigen putten
in beheer waarbij het leem dat via de putten uit het kanaal
werd gehaald, gebruikt werd om de huizen te bouwen en te
onderhouden.
We reden weer door naar onze eindbestemming El Khorbat waar
we een kamer met een binnenplaatsje in een oude ksar
(versterkt dorp) hadden.
's Middags bezochten we het prachtige etnologisch
museum (Musée des
Oasis)
in dezelfde ksar, één deurtje verderop,
met kleding, gebruiksvoorwerpen, gereedschappen en foto's
die het verhaal vertelden over het leven van de Berbers aan de rand van de Sahara.
|
|
|
|
|
een heel tentenkamp voor ons alleen |
tent no 2 was onze slaaptent |
|
|
|
een Zwarte Tapuit
bewaakt de tenten |
samen met de kameeldrijver
wachten op de opkomende zon |
|
|
|
nu nog een keer bij
daglicht naar het toilet |
wel de handen wassen |
en we zijn klaar voor de laatste
woestijnrit |
|
|
met de 4wheeldrive naar het hotel waar we konden
douchen en ontbijten |
en weer
helemaal fris op weg naar onze volgende bestemming, Tinejdad en
El Khorbat |
De
khattaras
(ondergrondse kanalen) van El Ksiba n'Igourramen zijn rond
1100 aangelegd en zijn nog steeds in
gebruik. Het water kwam uit de bergen en werd over een afstand
van 45km, op 50m diepte, naar de palm-akkers in de oase van Ferza
geleid om die te bevloeien.
De khattaras worden onderhouden met
hulp van putten (foggaras) die aan de oppervlakte zichtbaar zijn. Vroeger
had elke familie in dit gebied één of meer putten en gebruikten het,
bij het schoonhouden van de khatara, vrijgekomen leem om
hun huizen te bouwen of te herstellen. Tegenwoordig zijn het vaak coöperaties die het
irrigatiesysteem beheren.
|
het khattara-irrigatiesysteem
van El Ksiba n'Igourramen -
alle stipjes op dit overzicht zijn putten voor het onderhoud
van de khattaras |
|
|
|
rijen
onderhoudsputten achter elkaar |
put naar de khattara
met een rad om de leem omhoog te halen |
een kijkje in
een van de putten |
|
|
via, voor de toeristen,
uitgehouwen trappen daalden we 50m naar beneden |
naar het
ondergrondse gangenstelsel, het schijnsel is van de volgende put |
|
|
|
we rijden weer
verder op weg R702 richting Tinejdad |
passeren Assellab |
en het dorpje Melaab |
|
|
vanaf
Tinejdad rijden we over de weg met de 1000 kasbahs, hier een
kasbah met een poort die kennelijk al een tijdje niet meer
gebruikt wordt |
El Khorbat
is een eeuwenoude ksar, net
buiten het oasestadje Tinejdad, aan de voet van de bergen
van de Jbel Ougnat.
In
de ksar is ook een interessant etnologisch museum, het
Musée des Oasis,
gevestigd dat we 's middags bezochten en waar we een goed beeld
kregen van
het leven aan de rand van de Sahara.
De Spanjaard
Roger Mimó
woont sinds 1989 in Marokko, schrijft over traditionele architectuur
en is kenner van dit gebied. Hij heeft dit zeer informatieve museum gestart.
Je ziet er prachtige, oude zwart-witfoto’s van Amazigh
(Berber)volken in traditionele kostuums, houten meubelen, ingerichte
kamers, kostuums en gebruiksvoorwerpen. Je krijgt een idee hoe het is
om te leven in een ksar.
|
|
|
begin van de middag
rijden we El Khorbat in |
we slapen de komende
twee nachten in deze ksar |
de ingang naar onze
kamer in de ksar, één deur verder was het museum |
|
naar vorige dag |
naar
volgende dag |
|