|
Reis
Mexico-Belize (Maya route) 2011 |
|
|
terug naar start |
naar de eerste dag |
|
Maya
- Info
|
Onze reis in
Mexico blijft beperkt tot het westelijk
schiereiland Yucatán, Met de Mexicaanse staten Yucatán, Quintana Roo en Campeche met een
uitstapje naar het buurland Belize (vroeger Brits Honduras) |
Yucatán
|
Quintana Roo
|
Campeche
|
|
De Maya's
(Yucateeks Maya: maaya'ob, Spaans: mayas)
zijn een volk in het zuiden van Mexico en noordelijk
Centraal-Amerika. De term wordt gebruikt als
overkoepelende benaming voor 29 inheemse volkeren uit
dezelfde regio, die dezelfde culturele en taalkundige
achtergrond hebben.
Vandaag zijn er zo'n 8 à 9
miljoen Maya's, de overgrote meerderheid woonachtig in
Guatemala en het Zuiden van Mexico (Yucatán, Quintana Roo,
Campeche, Chiapas en Tabasco), met kleinere gemeenschappen
in Belize, Honduras en El Salvador. In de Verenigde Staten
en het noorden van Mexico wonen relatief grote
emigrantengemeenschappen.
De Maya's waren over het algemeen klein gebouwd met brede
hoofden en dun, steil haar. Ze hadden brede en opvallende
jukbenen met duidelijk gevormde lippen en scheve ogen. Aan
de voor- en achterkant van het hoofd van pasgeboren baby's
werden twee planken gebonden om zo het klassieke Maya
profiel te krijgen.
Ze geloofden dat het
leven werd geregeld door de Goden, die hen alles gaven. Ze
geloofden ook dat de mens was ontstaan uit maïs.
Hun belangrijkste God was Itzamná, die de oorspronkelijke
maker en meester was van vuur. De Maya aanbeden ook de
Gevederde Slang die zij kenden als "Kukulcán"
en de Azteken kende deze als "Quetzalcóatl". De
god van de regen was Chac.
Ze geloofden dat hun goden mensenoffers nodig hadden. Eén
manier van offeren was om hun slachtoffers door openingen,
die cenotes werden genoemd, in diepe ondergrondse rivieren
te gooien, samen met offers van koper, goud en jade. Ze
geloofden dat het hierdoor zou gaan regenen. |
Maya gebied
(klik voor een
vergroting)
|
Mayavolkeren in Mexico:
- De Ch'ol
noemen zichzelf Winik, wat gewoon 'mensen'
betekent. Er leven 220.978 Ch'ol in Mexico. Ze zijn
waarschijnlijk de meest directe afstammelingen van de
klassieke Mayacultuur en de bouwers van onder andere
Palenque en Calakmul.
Het leefgebied van de Ch'ol is het tropisch regenwoud
van het Usumacintabassin en het zuidwesten van Yucatán.
De Ch'ol verbouwen voornamelijk maïs, en maken bij de
landbouw nog op grote schaal gebruik van het
milpasysteem (Vlak voor de regentijd wordt een stuk
bos platgebrand en de grond wordt bewerkt tot de bodem
is uitgeput, waarna men vertrekt naar een ander stuk
bos)
- De Chontal van
Tabasco Chontal
komt van het Nahuatl Chontalli, vreemdeling. Er
leven 91.261 Chontal van Tabasco in Mexico
Hun leefgebied bestaat voornamelijk uit regenwoud,
mangrove en wetlands.
- De Chuj zijn een
Mayavolk woonachtig in Guatemala en Mexico. De
Chuj in Mexico (2.200 tot 3.000) wonen in San
Sebastián Coatán in het departement Huehuetenango.
- De Huaxteken
leven in de staten Hidalgo, Veracruz, San Luis Potosí
en Tamaulipas in het stroomgebied van de Río Pánuco
en aan de Golfkust. Ze noemen zichzelf Teenek
en behoren tot de allerarmsten van heel Mexico. Het
Huaxteeks wordt nog gesproken door zo'n 150 000
mensen.
Hun cultuur kende zijn krachtigste ontplooiing tussen
de val van Teotihuacán en de opkomst van de Azteken.
De toenmalige Huaxteken bouwden trappiramiden en hun
beeldende kunst (bekend zijn star-werkende,
langgerekte stenen beelden) droeg een geheel eigen
karakter. Bij de andere Meso-Amerikaanse volkeren
waren ze bekend vanwege hun muziek en naaktloperij.
- De Lacandon Maya's
zijn de oorspronkelijke bewoners van de Lacandonjungle
in Chiapas, Mexico. Volgens diverse Mayanisten zijn
hun voorvaderen in de zeventiende en achttiende eeuw
vanuit Yucatán naar het Lacandonwoud gevlucht om de
Spaanse overheersing te ontlopen.
De naam ‘Lacandon’ is afkomstig van ah akantunoob
(betekend: Zij die de afgodsbeelden oprichten).
Uiteindelijk verbasterde hun naam in Acantunes en werd
het woud waar zij in leefden El Acantun genoemd.
Uiteindelijk stond het woud bekend als El Lacandon en
zijn inwoners als Lacandones.
De Lacandones noemen zichzelf in hun taal de Hach
Winik, wat 'Echte Mensen' betekent.
Ze staan vooral bekend om hun witte lange tunieken van
katoen en hun lange zwarte haar, te zien bij de ingang
van de Maya-ruïnes van Palenque.
Nu leven er nog zo’n 750 Lacandones in het tropisch
regenwoud, verspreid over drie dorpen: Lacanha
Chansayab (ca. 500 inwoners), Naha (ca. 200 inwoners)
en Mensabak (enkele families).
- De Mam of Mame
zijn woonachtig in Guatemala en Mexico. Er leven nog
ongeveer 23.812 Mam's in Mexico.
De Mam leven in het westen van Guatemala en het
aangrenzende gebied van Chiapas in Mexico. Hun oude
hoofdstad was Zaculeu. De meeste Mam zijn arm en leven
verspreid in kleine dorpen in de bergen.
- De Mocho' of Motozintleken
wonen in de Mexicaanse staat Chiapas, in de omgeving
van Motozintla. Er leven 692 Mocho' in Mexico waarmee
het de kleinste van de Mayavolkeren is. Zij verbouwen
onder andere maïs, koffie en cacao
- De Q'anjob'al
wonen in Guatemala en Mexico. Er leven 12.974 in
Mexico
- De Tojolabal
wonen in de staat Chiapas in het zuiden van Mexico. Er
leven 54.505 Tojolabal in Mexico.
Ze zijn sterker verwant aan de Guatemalteekse Maya's
dan aan de andere Chiapaneekse indianenvolkeren.
- De Tzeltal wonen
in de staat Oaxaca in het zuiden van Mexico. Er leven
384.074 Tzeltal in Mexico.
Ze zijn nauw verwant aan de Tzotzil, met wie zij een
groot deel van hun geschiedenis deelden. In het
verleden zijn er vele opstanden van Tzotzil en Tzeltal
tegen de Spaanse koloniale autoriteiten geweest.
De Tzeltal zijn een landbouwvolk, ze verbouwen onder
andere maïs, bonen, pompoenen, maniok en chilipepers.
Zij staan ook bekend om hun handnijverheid.
- De Tzotzil pf Chamules
wonen in de staat Chiapas in het zuiden van Mexico. Er
leven 406.962 Tzotzil in Mexico.
Ze vormen de talrijkste van de inheemse
bevolkingsgroepen van Chiapas. De grootste
Tzotzilgemeenschappen vandaag de dag zijn San Juan
Chamula en Zinacantan, nabij San Cristóbal de las
Casas.
De Tzotziles zijn overwegend Rooms-katholiek, maar met
sterke elementen van de oude Mayareligie.
Ze zijn de afstammelingen van de klassieke Maya's die
Palenque en Yaxchilán bouwden. In de koloniale
periode, maar ook daarna, zijn de Tzotziles uitgebuit
op voornamelijk koffie- en suikerplantages, waardoor
er regelmatig opstanden uitbraken.
- De Yucateken
wonen op het Mexicaanse schiereiland Yucatán. Er
leven 1.475.575 Yucateken in Mexico en enkele
duizenden in Belize.
Maya taal
Het Yucateeks Maya (Yucateeks Maya: Yukatek
of Maaya t'aan) is een taal uit de Mayataalfamilie,
die gesproken wordt door de Yucateekse Maya van het
schiereiland Yucatán. Voor veel Yucateken is het de
eerste taal, vooral in landelijke gebieden. Het Yucateeks
is ten nauwste verwant aan het Lacandoons en het Itzá, in
mindere mate ook aan het Mopán.
Maya Kalender
De Maya's hanteerde twee kalenders naast elkaar, een
heilige kalender van 260 dagen en een lange kalender van
365 dagen, zoals wij het ongeveer kennen. Dat betekende
dat het 18.980 dagen (52 jaar) duurt voor een volledig
rotatie tot de 1e dag van iedere kalender tegelijk bij
elkaar komen. Dit noemt men de kalenderronde.
De kalenders bestaan respectievelijk uit 13 x 20 dagen om
18 x 20 dagen plus 5 restdagen(xma kaba kin).
De Haäb (Lange kalender)
was de 365 dagen tellende Mayaperiode die het meest
overeenkwam met ons zonnejaar van 365,25 dagen.
De Haäb bestond uit twee afzonderlijke perioden: |
de tun |
360
dagen |
|
de xma
kaba kin |
5
dagen |
de
ongeluk brengende 'naamloze dagen' |
|
365
dagen |
Elke maand had 20 dagen,
behalve de laatste maand die maar 5 dagen had.
De Kalenderronde: de periode van 18.980 dagen
Het 'heilig' jaar van 260 dagen en de 365 dagen tellende
Haäb herhalen zich op gezette tijden. Zeker is dat ze
elke 260 x 365 dagen (94.900 dagen) weer op hun
uitgangspunt zijn teruggekeerd. Maar ook voor die tijd
keren ze al terug op hun uitgangspunt. Dat is dan na
18.980 dagen, dit noemt men de 'kalenderronde'. Een
periode van 52 jaar.
De Maya's waren haarscherp
in hun berekeningen en konden in het verlengde hiervan ook
haarscherp voorspellen. Ze waren zelfs zo specifiek dat ze
in die enorme cyclus van 26.000 jaar tot op de dag
nauwkeurig waren: 21 december 2012
markeert het einde van de grote kalender en van de cyclus
van dertien zogenoemde baktuns en waarna de aarde
begint aan de 'periode van de vijfde zon'.
Volgens hun berekeningen, die astronomisch nog
steeds accuraat zijn, komt ons zonnestelsel dan op één
lijn te staan met Hunab K'u, het centrum van de
Melkweg, de plaats die de Maya's de kosmische baarmoeder
noemen.
Mayakenner Peter Toonen schreef in tijdschrift Frontier:
'Dan staan dus onze Aarde en onze zon op één lijn met
elkaar in het hart van de melkweg, dus met Hunab K´u'.
Technisch kun je dan een soort nultoestand krijgen in de
draaiingen van de elektromagnetische velden van ons
zonnestelsel. Volgens de overleveringen van de Hopi
indianen duurt dit drie dagen; drie dagen van leegte en
duisternis. Daarna kunnen de magnetische polen
omkeren.
De Maya-telling begint dan opnieuw met het jaar nul. De
Maya's hebben geen lineaire tijdstelling, maar zien de
tijd als in elkaa rgrijpende cirkels. |
|
Tijdlijn Midden-Amerikaanse volken:
- De archaïsche periode 7000-2000
v.Chr.
- De Olmeken 1500 v.Chr.-200 n.
Chr.
- De Zapoteken 600 v.Chr. - 800 n.
Chr.
- De Teotihuacaanse cultuur 200 -
900 n.Chr.
- De beschaving van El Tajín 250 -
900 n.Chr.
- De klassieke Maya 250 - 950 n.Chr
- De postklassieke periode 950 -
1500 n.Chr. (De Tolteken stichten hun hoofdstad in Tula en
overheerste de Maya-volken. Vanaf 1000 n.Chr. was Chichén Itzá
de machtigste stad.)
- De Azteken 1200-1521 n.Chr.
Voor haar geboorte heeft de
Maya-beschaving, die beschouwd wordt als de grootste van het
pre-Columbiaanse Midden-Amerika, gebruikgemaakt van de cultuur van de
Olmeken, de Zapoteken en waarschijnlijk ook die van Teotihuacán.
De Maya, die deze culturele invloeden hebben ontwikkeld vanaf de
protoklassieke periode (200 v.Chr-250 n.Chr.), stichtten in het
hoogland de ceremoniële centra Tres Zapotes, Izapá en Kaminaljuyú.
In dit geografische gebied hebben ze hun monumentale beeldhouwwerk,
hun schrift en hun kalenderberekeningen ontwikkeld. De Maya-beschaving
van de klassieke periode (250-950 n.Chr.) floreerde in de laaggelegen
gebieden.
De oude ceremoniële centra veranderen in machtige en goed
georganiseerde stadstaten. Om nog steeds onbekende redenen zijn deze
steden vroeg in de postklassieke periode (950-1200 n.Chr.) verlaten en
in verval geraakt.
De centra van Yucatán genoten een periode van sterke ontwikkeling
onder de culturele en militaire invloed van een nieuwe groep, de
Tolteken.
Maya en de Sterrenkunde
De Maya's hadden niet alleen een theoretische tijdsrekening,
waarbij de dagen die voorbijgingen werden bijgehouden. Ook waren ze
deskundig op het gebied van de astronomie.
Nu steeds meer steden aan de jungle zijn ontworsteld en zijn
onderzocht door archeologen, is komen vast te staan dat de ligging van
tempels en andere gebouwen van het allergrootste belang was. Net als
de andere volkeren van Midden-Amerika hielden de Maya's zich sterk
bezig met de hemel en de bewegingen van de planeten.
Vaak werden deuropeningen en dakkammen, een karakteristieke kenmerk
van de klassieke Mayatempels, op zo'n manier gebouwd dat de Maya's de
opkomst, de culminatie of de ondergang van bepaalde sterren konden
observeren. Met name waren ze geïnteresseerd in de bewegingen van de
Plejaden-sterrengroep en van de planeten Mercurius, Venus, Mars en
Jupiter.
Vanzelfsprekend hielden ze de zon en de maan scherp in de gaten,
waardoor ze verduisteringen nauwkeurig konden voorspellen.
De Maya's wisten dat wat
betreft het zonnejaar van de 365 dagen van de kalender kon worden
verbeterd. De schatting van de maya's was gebaseerd op 365,2420 dagen,
terwijl de moderne astronomie die periode op 365,2422 heeft
vastgesteld. De afwijking is dus dan 17 seconden op een heel jaar.