Reis Noord India en Nepal 2014
naar de volgende dag
za. 22-3 10e dag: Varanasi, boottocht Ganges
|
|
Reis Noord India en Nepal 2014 |
|
|
|
|
terug vorige dag |
naar de volgende dag |
|
|
za. 22-3 10e dag: Varanasi, boottocht Ganges |
|||
|
|
|
|
|
| ons hotel in Varanasi | de fietsers en de riskjas stonden al te wachten voor het hotel | op weg naar de ghats |
|
|
|
|
| behalve met Indiërs delen we de weg met geiten | en met heilige koeien | alle eetgelegenheden langs de weg werden in gereedheid gebracht |
| De Ghats De grootste bezienswaardigheden in Varanasi zijn de ghats. Dit zijn de brede trappen die van de stad omlaag naar de rivier leiden. Langs de ghats dalen alle pelgrims af naar de Ganges. In totaal zijn er meer dan 100 ghats, waarvan Dasaswamedh Ghat ons vertrekpunt is. We zien bijvoorbeeld de zich discreet badende vrouw in haar saris, de jonge man die zich kronkelt in complexe yoga oefeningen, de Brahmaan die zegeningen verkoopt, en de altijd aanwezige bedelaars die anderen de gelegenheid geven hun Karma goed te doen. |
|
|
|
|
| Na de smalle steegjes te zijn doorgeworsteld kom je op de ghats | waar in de Ganges religieuze handelingen worden verricht | maar ook aan de schepen wordt gewerkt |
Lijkverbranding: De brandende
Ghat’s
Een van de meest bekende bezienswaardigheden in Varanasi zijn de
‘burning Ghats’. Doden worden hier verbrand en de resten worden
toevertrouwd aan de heilige rivier, de Ganges.
Het lichaam van de
overledene wordt gewikkeld in een doek. Vervolgens wordt het lijk door
de familieleden op een draagbaar door de stad naar de rivier gedragen.
Een overleden vrouw wordt gewikkeld in een oranje doek, een kind in
een witte en een oude man of vrouw wordt in een goudkleurige doek
gewikkeld. Vóór de crematie wordt het lijk nog eenmaal in de Ganges
ondergedompeld. De kleding en eventuele medicijnen worden in de Ganges
gegooid. De oudste zoon of het naaste mannelijke familielid scheert
zijn hoofd kaal (symbool van de reinheid) op één plukje haar na en
heeft witte doeken omgewikkeld. De oudste zoon heeft de taak de
brandstapel aan te steken.
De crematie duurt ongeveer drie uur.
Afgevallen ledematen worden weer met behulp van stokken op het vuur
gelegd. Als de schedel niet uit zichzelf splijt, wordt de schedel met
een stok opengeslagen zodat de ziel het lichaam kan verlaten. Van
mannen verbrandt het borstbeen en van vrouwen het bekken niet
helemaal. Ook als er onvoldoende hout is gekocht, blijven er botten
achter. Deze resten worden na de crematie, samen met de as, de Ganges
ingeschoven.
Er zijn zeven redenen om iemand niet te
cremeren: zwangere vrouwen, kinderen onder de 10 jaar (nog geen ziel
geworteld), Sadhu’s (heilige mannen), mensen die zijn overleden door
een beet van een cobra, overleden zijn door Lepra of waterpokken en
slachtoffers van misdrijven of ongevallen. In deze gevallen wordt het
lichaam, verzwaard met stenen, in de Ganges gegooid.
|
|
|
|
| het lichaam van de overledene wordt in de Ganges gedompeld | de oudste zoon koopt hout voor de crematie, dit wordt afgewogen (het gewicht van de overledene) en naar de crematieplaats wordt gebracht | |
Vanaf een terras op de vierde verdieping hebben we een goed overzicht op de ghats
|
|
|
|
| rituele wassingen | de trappen van de ghats | maar ook een vrouw op het kookplaatsje op drie hoog |
|
|
|
|
| en dan met de riksja weer terug naar ons hotel voor de lunch | tegenover het hotel kopen we nog wat fruit | |
's Avonds gingen we met een boot de Ganges op waar we langs de verschillende ghats werden geroeid, onze eigen ceremonie met drijvende lichtjes uitvoerden en de grote ceremonie bijwoonden die iedere avond op de ghats wordt gehouden en die door honderden Indiërs wordt bijgewoond
De Ganges is
een grote en heilige rivier die door India en Bangladesh
stroomt. De rivier is 2510 km. lang.
De hindoes noemen de rivier de Ganges
‘de rivier van de hemel’. De Hindoe gelooft heilig dat je wassen
en baden in de Ganges het slechte karma uit eerdere levens zuivert.
Wie sterft in Varanasi en er wordt gecremeerd zal bevrijd worden. Dit
ritueel wordt ook wel de’Samsara’ genoemd en houdt de cyclus van
geboorte, dood en wedergeboorte in. De lijken worden langs de rivier
op brandstapels gecremeerd. Binnen 8 uur moet een lichaam gecremeerd
worden.
|
|
|
|
| bij het aan boord gaan krijgen we een rozenslinger om de nek | de bootsman (r) en zijn maat roeien ons rond langs de ghats | tot de zon ondergaat |
|
|
|
|
| Eerst wordt een wat grote plateau klaargemaakt met rozenblaadjes en kaarsjes. Dit wordt als offer voor de Ganges overboord gezet en drijft op de stroom weg | ||
|
|
|
|
| daarna wordt door iedere reisgenoot een bakje met bloemen en een kaars te water gelaten waarbij iedereen z'n eigen gedachten en ideeën de vrije loop laat. Dan worden lichtjes in aardewerk bakjes in de Ganges gezet zodat we een hele sliert vlammetjes van de boot zien wegdrijven en mengen met de lichtjes van andere schepen | ||
Daarna begint de grote ceremonie op de Ghats.
Iedere avond worden enkele uren lang gebeden gezongen op een monotone
wijs waarbij op de vijf plateaus op de Dasaswamedh Ghat,
de belangrijkste ghat van Varanasi, door vijf Brahmaans wierook en
vuur wordt getoond in diverse religieuze attributen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| einde van de ceremonie | na afloop wordt door veel toeschouwers nog geofferd aan de Ganges | één van de plateaus waar de attributen van de Bramaan nog staan |
Na afloop lopen we, diep onder de indruk van wat we vandaag hebben gezien, door de nauwe, drukke steegjes achter de ghats en nemen daarna de fietsriksja naar het hotel
|
|
|
|
| De God met de vele armen, Shiva? | in de steegjes op de terugweg zitten de bedelaars te wachten | en we mengen ons in de drukte op straat, op de terugweg naar het hotel |
|
|
||
| Marijke met de fietser en zijn riksja voor ons hotel |
|
|
terug vorige dag |
naar de volgende dag |
|
