naar de vorige pagina

Reis Portugal 2018

Terug naar de startpagina
terug naar vorige dag

naar de volgende dag

Vierde dag: woensdag 13 juni 2018 -  Sierra da Estrela

Ons reisdoel van vandaag was de Serra da Estrela, een natuurgebied in midden Portugal, zo'n anderhalf uur rijden van het hotel. We besloten om gebruik te maken van de tolwegen en zo meer tijd in de Serra en de dorpjes eromheen te kunnen doorbrengen  

Serra da Estrela is de grootste bergketen van Portugal, het hoogste punt, de Torre, ligt op 1993 meter. Met kronkelende wegen en diepe door gletsjers uitgesleten ravijnen en gletsjermeertjes is het een echt hooggebergte en een prachtig wandelgebied.
Na de laatste ijstijd, zo’n 20.000 jaar geleden, bleef een hoogvlakte achter
met kale, door ijs geërodeerde toppen en dalen met naald- en berkenbossen. 


Seia is een dorpje op de rand van de Serra da Estrela   In het stadje Seia bezochten we het broodmuseum dat geheel gewijd was aan de traditie, de geschiedenis en de kunst van het Portugese brood. Het museum had vier expositieruimtes en een reconstructie van een oude Portugese bakkerswinkel.

eerste zicht op de Serra da Estrela

het stadje Seja

een rustig plaatsje met enkele historische gebouwen

enkele beelden van het Museu do Pão, het broodmuseum. De beloofde klederdrachtexpositie bestond uit een aantal posters die her en der waren opgehangen

we laten het vlakke land achter ons en trekken verder de Estrela in op veel plaatsen zien we de trieste resten van bosbranden en een wilde kanarie tussen de dode takken

In de Serra da Estrela zien we veel wilde planten, de meesten komen alleen voor op het Iberisch schiereiland

Armeria sampaioi - familie van het Engels gras Linaria elegans - familie van de vlasleeuwenbek Gevlekt zonneroosje - tuberaria guttata Spaans vingerhoedskruid - digitalis thapsi Cerastium ramosissimum - een hoornbloemachtige Spaanse boomheide (Erica australis)

onze lunchplek in Mirante da Estrela-Sabugueiro met uitzicht op een stuwmeertje

Eindelijk vinden we onze favoriet, de Hoepelroknarcis (Narcissus bulbocodium) een bekende vlinder, de Kleine vos een Geelster-soort, de Gagea soleirolii en de Iberische berghagedis (Iberolacerta monticola)

op de hoogvlakte ligt hier en daar nog sneeuw en daardoor verassende stroompjes smeltwater langs de sneeuwgrens bloeien grote groepen hoepelroknarcissen

De Serra da Estrela heeft een zeer gevarieerd landschap met kale, door ijs geërodeerde toppen en groene weiden. Het hoogste punt is de Torre, op 1993 m. Deze plek is gemarkeerd door een 7 m hoge toren, waardoor de hoogte precies 2000 m is. 
Door ontbossing en veeteelt ontstond het huidige landschap met indrukwekkende rotsformaties van bijna gepolijste granietblokken met daartussen vlakten bedekt met borstelgras.

het hooggebergte met enorme keienformaties van grote, gladgeschuurde granietblokken maar wel een prachtig uitzicht vanaf zo'n granietblok

de Torre, het hoogste punt van Portugal


We rijden verder naar het bergdorp Manteigas, in het midden van de bergketen, in de Vale do Zêzere. 

In Manteigas maken we een tussenstop voor een tonic met ijs we worden uitgeleide gedaan door een kudde Mantageise schapen

Onze laatste bestemming vandaag is Linhares, in het noorden van de Serra da Estrela, misschien wel het mooiste dorp van de Serra. Het ontstond in 580 v.Chr. als een versterkt heuveldorp. De sfeer is middeleeuws met op de rotsen een kasteel, het Castelo de Linhares da Beira en fraaie huizen uit de 15de-eeuwse bloeitijd. 

Castelo de Linhares da Beira

de keienstraatjes in het 15e eeuwse bergdorpje Linhares

bij de ingang van het kasteel wacht ons een bloemenhulde

een kijkje in het Castelo de Linhares da Beira

in de muren van het kasteel nestelen Vale gierzwaluwen en op de borstwering een Blauwe rotslijster

een laatste kijk op Linhares in de ondergaande zon vanaf het castelo


terug naar vorige dag 

naar de volgende dag