naar de vorige pagina

Reis Vietnam 2012

Terug naar de startpagina
naar de vorige dag 

naar de volgende dag

  Dag 13 -   Hoi An

 
Vanochtend stond er een stadswandeling op het programma. We startten op de markt, liepen wat straatjes door, bekeken een Chinees assembly house, woonden en dans en muziek show bij en bekeken een oud handelshuis dat als eerste als monument werd erkent door Unesco
Marijke had vandaag wat buikklachten en haalde met de gids wat tabletten bij de plaatselijke apotheek. We hopen dat het snel werkt
's-Middags fietsten we door de omgeving van Hoi An. Na ca 8 km werden we opgepikt door een boot en voeren we over de rivier langs de grote vistuigen, kregen demonstratie van hobben in een tobbe en zagen we hoe een visnet werd uitgegooid.
We werden in het oude stadsdeel van Hoi An afgezet en liepen nog eens dit prachtig oude plaatsje door.
Vanavond hebben we vlakbij het hotel heerlijk gegeten in een klein restaurantje, Marijke gegrilde kip op z'n Vietnamees en Cees had plakjes gegrild varkensvlees in een gespleten stokje. Het vlees moest met wat groente in een stukje rijstpapier
worden gepakt en daarna in de saus worden gedoopt
 
Hoi An 
In de 16de en 17de eeuw was Hoi An een belangrijke havenstad. Door verzanding van de haven is die rol overgenomen door het noordelijker gelegen Da-nang. De sfeer van het verleden hangt nog in het bijzonder goed bewaard gebleven oude centrum van Hoi An.
Het stadscentrum staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en bestaat uit smalle, kronkelige straatjes met Chinese huizen en winkels, sommige van hout. een goed bewaard voorbeeld van een Zuidoost Aziatische handelsstad uit de 15e tot 19e eeuw met gebouwen die een unieke mengeling zijn van lokale en buitenlandse invloeden.

De stad Hoi An ligt aan de Thu Bon-rivier. Aan de waterkant wordt de hele dag markt gehouden. Uiteraard is er geen gebrek aan aanvoer van verse vis.

Lokale visser levert z'n vis af bij de vismarkt alle soorten vis te koop ook de wat grotere en zelfs een haaitje

Verschillende zitstandjes

Hoi An was 25 jaar geleden nog een slapend dorpje zonder toerisme, sinds het op de Unesco Wereldlijst voor cultureel erfgoed staat zijn de bewoners welvarend geworden en hebben ze zelfs een museumhaven

We bezochten de Assembly Hall PhúcKién waar de Cinese handelaren samenkomen

 voorhof van de Assembly Hall  De hal was gewijd aan de godin van de zee  de grote zaal met wierookspiralen die maanden blijven branden

 model van een handels/jonk  het altaar voor de godin van de zee  prachtige tableau´s in de zijzaal

Prachtige hang-decoraties, zowel natuurlijk als kunstmatig  tussendoor nog een monumentenpand  houtsnijders tussen de Boeddha beelden

 In de serie transportvormen nog eens wat mandjes op een rij, aan een stok over de schouder gedragen door zeer vriendelijke Vietnamese meisjes of vrouwen

In het Hoi An Traditional Art Performance House wonen we een voorstelling bij met traditionele  muziek en dans. 
Marijke heeft alles gefilmd dus dat zien jullie later?


Het eerste huis in Hoi An dat op de wereld erfgoedlijst werd geplaatst was Tan Ky House, een prachtig oud huis waarin nog drie bouwstijlen zijn te herkennen, de Chinese, Japanse en Vietnamese architectuur. Het huis is in particulier bezit en al 5 generaties lang in bezit van dezelfde familie.
Een paar keer per jaar komt dit deel van de stad een meter onder water te staan door wassing van de rivier in de regentijd. De hele inrichting wordt dan via een luik met een katrol naar de eerste verdieping gebracht.
In een vitrine staat een bijzonder porseleinen potje met onderin een gat. Dit potje kan tot 80% met water worden gevuld zonder leeg te lopen. Doe je er meer water in dan loopt het onmiddellijk helemaal leeg. Het potje staat voor de leer van de Chinese wijsgeer Confucius, het streven naar een terugkeer van de stabiliteit

 Japanse bouwstijl, te herkennen aan de balken op drie niveaus  Meubels en panelen ingelegd met parelmoer  Het `Confucius` potje

De stad ligt aan de Hoai rivier  overal zijn bootjes aangemeerd met handelswaar of prullaria  Oude dame in de plaatselijke dracht

De Japanse overdekte brug (Cau Nhat Ban) is een houten boogbrug uit de 16de eeuw, bewaakt door houten honden en apen. De brug zou destijds zijn gebouwd door de Japanse gemeenschap – vandaar de naam – maar er is niet veel Japans aan de brug te ontdekken.

 De Japanse brug, gebouwd in het jaar van de hond en gereed in het jaar van de aap  aan de ene kant het altaar van de hond  midden op de brug een Chinees altaar  aan de andere kant het altaar van de aap

De fiets en vaartocht door de omgeving van Hoi An

 Begin van de fietstocht in de omgeving van Hoi An  Een groepje buffels bekijkt de Hollandse toeristen

 De vangst wordt binnengehaald  de hele vissersvloot van het buurtschap  Fuik met een ronde kub die aan de punt van de fuik wordt gezet

 Langs de paden zijn uitgestrekte velden kokospalmen, half onder water. De bladen en stengels worden gebruikt als dakbedekking.
De palmbossen zijn voor gemeenschappelijk gebruik, de locale bevolking kan het palmriet voor eigen gebruik snijden
 de locals naaien de bladeren aan elkaar tot matjes

 Op de rivier zie je overal visnetten hangen. Het net kan met de stellage (foto rechts) naar de bodem zakken, boven het net hangt een spaarlamp om 's nachts de vissen naar het net te lokken. Daarna wordt het net weer omhoog gedraaid en met kleine bootjes wordt de vis eruit gehaald. 

 Een scheepswerfje  De man kon zijn tobbe verassend snel vooruit varen door in het bootje heen en weer te hobben  en dat werd allemaal op de foto vastgelegd

 Een bijzonder vismethode met een werpnet. Door de visser wordt een groot rond net uitgeslingerd, dat aan de buitenkant van de cirkel is verzwaard 

 In een prachtige boog ontvouwt het net zich geheel in de lucht en komt in een volledige cirkel op het water neer. daarna wordt het net, met de vangst, weer binnenboord gehaald 

 de vangst en haar visser bij de markt worden we weer aan wal gezet en krijgen we vrije tijd  voor ons dus koffie met een lokaal gebakje

De bloemen en vogel van de dag

Kruidje roer me niet in bloei de IJsvogel iets blauws en sliertig

naar de vorige dag 

naar de volgende dag