Okkernootfamilie (Juglandaceae)

vorige blad

volgende blad

Juglandaceae, de okkernootfamilie, is een familie van bomen die wereldwijd voorkomen, behalve in Afrika en Australië. De familie is het best bekend van de walnoot en de pecannoot. 

Juglans is een geslacht van bladverliezende bomen uit de okkernootfamilie. Het telt zo'n anderhalf dozijn soorten, die in de Oude Wereld beperkt zijn tot de gematigde gebieden, van Zuidoost-Europa tot Japan, maar in de Nieuwe Wereld een grotere verspreiding kennen, van Zuidoost-Canada tot Californië en Zuid-Argentinië.

Juglans regia, de walnoot of okkernoot, is een bladverliezende boom die een hoogte tot 30 m kanbereiken en een meer dan 10 m brede kroon kan ontwikkelen. Hij vormt een ronde, half-open kroon. Bij het ouder worden krijgt de grijze stam een diep gegroefde bast. De boom heeft 25-40 cm lange oneven geveerd samengestelde bladeren, met 5 tot 9 deelblaadjes. De mannelijke bloemen zijn hangende katjes van 5-10 cm. De vrouwelijke bloemen vormen zich in clusters van 2 tot 5. De schil van de bolster is glad en groen van kleur met witte spikkels. De noot is bruin en licht geribbeld.
De oorspronkelijke habitat van de boom is Centraal-Azië en strekte zich uit van Xinjiang (China) tot Oost-Turkije. De verdere verspreiding westwaarts gebeurde in twee stappen. De eerste van deze twee stappen vond plaats in de vierde eeuw voor Christus tijdens en na de Macedonische veroveringstochten onder Alexander de Grote. De tweede stap werd gezet onder de Romeinen, die de boom verder verspreidden in het Middellandse Zeegebied en West-Europa.

vorige blad

volgende blad