dag
21 - Labuan
Bajo - Cruise Komodo National Park
|
Vanochtend de koffers weer ingepakt en het hoognodige
voor de komende dagen in onze rugzakken gedaan. De koffers
blijven op de berg want morgenmiddag komen we weer voor een
nachtje terug. Om 7 uur in de vroege ochtend stond het busje
klaar onder aan de berg om ons naar het "houten
bootje" te brengen waar we de komende twee dagen de
eilanden Komodo en Rinca gaan bezoeken. De boot was gelukkig
wat groter dan we ons hadden voorgesteld. Het was een oude
vissersboot waar de schipper en zijn vader nog mee gevist
hadden. Nu had de schipper (Amin Tanning) zich toegelegd op het varen met
toeristen. De schipper was doof maar met wat hulp van de gids
(Rofinus) en van de schipperszoon (Fuat), die ook meevoeren, was er goed te
communiceren, bovendien was het een ontzettend aardige man die
er duidelijk plezier in had dat wij zo van het varen en het
leven aan boord genoten. We vertelden over onze vissersboot en
hoe wij daarmee op vakantie gingen.
Na tweeëneenhalf uur varen legden we aan bij Rinca, een
kleiner eiland dan Komodo en ook minder toeristisch. Op het
eiland werd ons een ranger aangemeten die ons moest beschermen
tegen de vermanen. De ranger voorop, dan wij tweeën en onze
gids achteraan om het zaakje bij elkaar te houden. De ranger
vertelde dat de kans om een varaan te zien niet erg groot was
wat later in de ochtend, maar we waren net op weg toen we een
varaan van ca 5 jaar oud op het bospad naar ons toe zagen
lopen. Even schrikken maar de "Komodo dragon" bleef
doodgemoedereerd doorlopen alsof wij er niet waren. Aan het
eind van de tocht zagen we nog een volwassen varaan van ruim 2
meter lang, die
waarschijnlijk pas gegeten had want hij of zij bleef rustig
liggen.
De natuur van Rinca was mooi en afwisselend, bossen,
graslandschap en mangrovegebied.
Na een paar uur waren we weer aan boord en gingen voor anker
bij een klein eilandje met strand en rif waar we konden
snorkelen. Nadat ik met snorkel en zwemvliezen richting strand
was gaan zwemmen ontstond er een licht paniek bij de schipper,
hij was vergeten te vertellen dat er nogal scherpe rotsen
waren en daar zwom ik natuurlijk recht op af. Er was ook
een flinke stroming die je in de richting van die rotsen
dreef. Gelukkig kwam ik er met een paar schrammen van af en
kon ook de onderwatercamera nog gebruiken. Onder water was het
erg mooi, veel gekleurde vissen en koraal.
Na het snorkelen voeren we naar het vissersdorpje Komodo.
We hadden begrepen dat alles wat we nodig hadden aan boord was
maar de handdoeken waren daarbij niet inbegrepen, vandaar deze
tussenstop in komododorp. We werden daar opgevangen door een
bewoner die zichzelf als onze lokale gids had aangewezen. We
wilden naast een handdoek ook een handgesneden varaan kopen,
dat had ook gekund in de winkel van de rangers, maar die zagen
er teveel uit als gegoten plastic. Nu vonden we één van de
mannen die de dieren echt uit tweekleurig hout van de
hibiscusboom sneed. met een handzaagje werd het motief van de
huid aangebracht en met schoenwas werd het geheel in de juiste
bruine kleur gezet. De houtsnijder had geen handdoek voor ons
maar onze pseudo-gids wist wel iemand en bracht ons een paar
huizen verder naar een vrouw die even later met een grote
badhanddoek aankwam, rook wel gewassen maar er zaten wel wat
vlekken op. Na enig onderhandelen over de prijs kreeg Marijke
de handdoek mee voor 100.000 roepia. Onze lokale gids
vond ook dat hij de pakjes moest dragen, dus liep hij trots
voorop met onze varanen en handdoek en meldde bij ieder huis
dat de "blanda's" het dorp kwamen bekijken en een
handdoek hadden gekocht. We werden door alle bewoners
vriendelijk lachend begroet.
Voor de nacht gingen we voor anker bij een eiland waar 's avonds
vleermuizen (vliegende honden) die in de mangrove bossen
huizen als groep gaan foerageren. Daar zouden we ook de nacht
doorbrengen. De vleermuizen hebben we niet gezien maar wel een
aantal zeearenden die met vis of met een tak over kwamen
vliegen. Een van de zeearenden gebruikte regelmatig een boom
als rustplek vlak tegenover onze boot waar ook een kraai
huisde. Dit leidde tot enkele schermutselingen tussen deze
vogels.
's Avonds aten we een maaltijd op de boot, bereid door de
schipper en z'n zoon, beetje pittig maar wel erg lekker. Nog
even napraten met onze gids en vroeg naar bed in het
vooronder, net of we op onze eigen boot waren.
|
|
|

|

|

|
we reden in het
busje van de plaatselijke reisagent Khiri naar de haven |
maar stopte eerst
nog in het dorp om snorkelspullen te huren |
daarna gingen we aan
boord van de Dede Putra, een voormalige vissersboot |
Tussen Flores en Komodo ligt het kleinere eiland Rinca,
een tropische parel met groene hellingen, mangroves en mooie stranden.
Rinca en Komodo maken deel uit van het Komodo Nationaal
Park
Het Nationaal park Komodo bestaat uit drie grotere eilanden –
Komodo, Rinca en Padar – en een
aantal kleinere. Het heeft een landoppervlakte van 603 km² en
beslaat in totaal 1817 km². De eilanden zijn van vulkanische
origine. Het totale gebied heeft ongeveer 4000 inwoners.
Nationaal Park Komodo is gesticht in 1980, in eerste
instantie ter bescherming van de komodovaraan en zijn
leefomgeving. Later zijn hier ook de algemene flora en fauna bij
gekomen. In 1986 werd het nationaal park geaccepteerd als
werelderfgoed door de UNESCO. |
|
|

|

|

|
we verlaten Labuan Bajo op weg naar Rinca |
de kapitein Amin
Tanning van onze boot, de "Dede Putra" |
passeren een vissersdorpje
op palen |

|

|

|
onderweg
zien we veel vissersbootjes |
en mangrove bossen
(rode mangrove) aan de rand van de eilanden |

|

|

|
we meren af aan de aanlegsteiger van Rinca |
het eerste wat we op Rinca zien zijn
apen en en een hert met een gehavend gewei. Potentiële
slachtoffers van de varanen? |

|

|

|
al snel ontmoeten we een jonge Komodo
Varaan, volgens de ranger ca. 5 jaar oud, die ons pad kruist.
hij kijkt ons even aan en wandelt dan rustig verder |

|

|

|
in een boom zit een baby-varaan, op de vlucht voor
zijn soortgenoten |
een oud varanen-nest waarin augustus vorig jaar
eieren waren gelegd die begin dit jaar waren uitgekomen |
een kleiner familielid, de hagedis, zonnend op een
kei |
Komodo varaan
De varanen komen voor op West Flores en de eilanden Rinca en
Komodo, hier leven nog ongeveer 5000 exemplaren Een
volwassen varaan kan tot 3 m lang worden en wel 150
kilo wegen en eten alles wat ze op hun weg tegenkomen;
herten, geiten en zelfs buffels. Mensen zijn ook niet
veilig, vorige maand werd een man uit Singapore, die zonder ranger het eiland op
was gegaan, gebeten door een varaan. Hij werd naar een ziekenhuis
gebracht en overleed daar aan de beet.
Een varaan heeft gifklieren die er bij een beet voor zorgen dat het
slachtoffer in shocktoestand raakt, het bloed stolt niet meer, de
prooi krijgt maagkrampen, raakt onderkoeld, krijgt een lage bloeddruk
en gaat dood.
Varanen kunnen ongeveer 60 jaar oud worden. De vrouwtjes leggen zo'n
30 eieren per keer en begraven die 30 cm onder de grond in een nest.
Met de gespleten tong kunnen de varanen geur en smaak waarnemen. Als
ze de staart en buik optillen kunnen ze tot 18 km per uur lopen. Ze
kunnen ook goed klimmen en graven

|

|

|
we ontmoeten onze eerste volwassen
Komodo varanen, met 2,5 tot 3 meter lang enorme dieren, het zijn
vleeseters en kannibalen, zelfs hun eigen jongen zijn niet
veilig en verstoppen zich in de bomen |

|

|

|
dus wel op een afstand blijven |
|
op deze plek werden de varanen gelokt door aas
in een boom te hangen |
.JPG)
|

|

|
op het eiland
Rinca leven herten,
apen en wilde zwijnen, allemaal potentiële maaltijden voor de
varanen. Ook buffels worden gegeten maar die hebben we hier niet
gezien. Na het eten van een buffel schijnt een varaan enkele
maanden te slapen |
op en rond Rinca zagen we:

|

|
.JPG)
|

|

|

|
Grote
Zilverreiger met vangst |
Dikbekkraai |
Rood Boshoen |
Bonte Muskaatduif |
Grote fregatvogel |
Brahmaanse Wouw |
Begin van de middag verlaten we Rinca en zetten koers naar Komodo.
Vlak voor Komodo gaan we bij een klein eilandje voor anker zodat we
vroeg onze wandeling op Komodo kunnen beginnen, het is dan niet zo
warm en je hebt de meeste kans om de bijzondere vogels van het eiland
te zien

|

|

|
helder water waarin veel van deze "spitsneusvisjes"
te zien zijn |
als je deze drie rotsen ziet ben je bijna bij
Komodo |
de doorgang naar Komodo eiland |

|

|

|
onderweg maken we een snorkelstop bij
een strandje en wat rotsen. Er stond een behoorlijke stroming
waardoor je in de richting van de rotsen werd gestuwd, maar het
onderwaterleven was hier prachtig |
Overal in de omgeving worden uit hout gesneden varanen te koop
aangeboden, wij vonden het leuker om zo'n souvenir bij de houtsnijder
zelf te halen, bovendien hadden we geen handdoeken meegenomen en die
waren ook niet aan boord dus legden we aan bij het dorpje Komodo voor
handdoeken en een Varaan-beeldhouwwerk
Vissersdorp Komodo
Kampung Komodo ligt aan de kust van het eiland Komodo en is het
enige dorp op het eiland. Het verhaal gaat dat de ca 2000 inwoners
nazaten zijn van verbannen misdadigers maar volgens anderen zijn het
nazaten van immigranten die zich hier honderden jaren geleden uit
Sumbawa vestigden.
De Indonesische overheid heeft de bewoners aangeraden de
landbouwgronden in het binnenland te verlaten, nu leven ze alleen nog
van de visvangst

|

|

|
trimaran-vissersboot,
voor anker bij de haven |
de aanlegsteiger van
het dorp Komodo |
met een eigen
wrakken-kerkhof |

|

|

|
oudste bewoner van
Komodo? |
de hoofdstraat van
het dorp |
de houtsnijder waar
we kleine varaan-werkstukken kochten |

|

|

|
weer verder langs de
lange hoofdstraat waar we ook een handdoek kochten |
onze lokale gids
loopt, met handdoek en onze varanen, voor ons uit |
ook hier staan alle
huizen op palen, noodzakelijk met de zee zo vlakbij |

|

|

|
de vissersgezinnen
leven onder de huizen |
het kleinste huisje
van het dorp |
langs de steiger
liggen nog meer
vissersbootjes voor anker |

|

|

|
hier en
daar liggen netten met kleine visjes te drogen |
we lopen terug over
de lange steiger naar onze boot |
We varen naar een eiland met mangrovebossen waar vleermuizen
(vliegende vossen) huizen die soms met de avondschemering massaal
uitvliegen om te fourageren.

|

|

|
tussen de mangroven
een fraai uitgesleten rotsblok |
op de wal, achter
het eiland, zien we een luid schreeuwende kraai |
even later wordt
zijn plekje ingenomen door een Brahmaanse wouw |

|

|

|

|
een tweede belager,
een witbuik-zeearend aast ook op dezelfde stek |
maar deze vinden
naast elkaar een eigen plekje |
alle drie blijven ze
om elkaar cirkelen |
later zien we de
zeearen weer met een tak in de klauwen |

|

|
|
na dit
vogelschouwspel blijven we nog een tijdje zitten wachten op de
vliegende vossen die uit de mangroven zouden moeten komen.
Helaas verschijnen ze niet |

|

|

|
rest ons nog een zonsondergang
boven Komode eiland en daarna vroeg te kooi. Morgen gaan we
vroeg naar Komodo |
|
naar vorige dag |
naar
volgende dag |
 |