dag
4 - Petra
We
hadden enige vertraging vanmorgen omdat onze kluis niet werkte. Rond
10 uur was dit euvel verholpen en liepen we naar de ingang van de
Petra-site, maar een paar minuten van ons hotel.
Het was weer een warme zonnige dag, een beetje te warm tussen de
rotsen maar we lieten de ezels, dromedarissen en paarden staan en
gingen lopen.
Eerst wandelden we door de Siq, de smalle kloof naar de Schatkamer Al
Khazneh en verderop het Amfitheater. De rotswanden langs de kloof
waren stukken hoger en de kloof was veel langer dan we hadden gedacht.
het eerste stuk was behoorlijk geplaveid maar al snel liepen over zand
en keienpaden en dan is 3 km een hele klus. We liepen langs de
koningsgraven, over de zuilenweg naar de grote tempel en waren van
plan om naar het klooster (Al Deir) door te stappen maar dit werd een
behoorlijke klimpartij en ezeltjes als alternatief zagen we niet zo
zitten, dus hebben we een tijdje van de rotsen genoten.
Want de rotspartijen waren schitterend en de daarin uitgehakte
monumenten waren echt bijzonder.
Halverwege op de terugweg kozen we er toch voor om het laatste stuk in
een koetsje af te leggen. Helaas werd het paard door de menners
opgejaagd om in galop door de kloven te rijden, het arme dier sloeg
zelfs af en toe met z'n achterhoeven tegen de koets. Foute keus van
ons
We blijven nog een nacht in hotel Edom in Petra, morgen gaan we de
woestijn in
|
|
|

|
Petra
Petra
(Πέτρα) was de Griekse naam van de
hoofdstad van de Nabateeërs en is gelegen in het huidige
Jordanië. De grafmonumenten zijn uitgehakt in rode zandsteen. Als gevolg van tektonische
activiteiten zijn er diverse breuken in het zandsteen ontstaan.
Langs sommige van deze breuken zijn kloven (siqs) ontstaan.
De bloeitijd van de stad is te danken aan de handelsroute voor
wierook vanuit Jemen, 1600 km zuidelijker gelegen, naar Perzië,
Syrië en de Griekse en Romeinse rijken. Petra was voor de
verschillende handelsroutes een knooppunt. De
belastingopbrengsten van de handelaars maakten de heersers van
Petra schatrijk, wat te zien is aan de gebouwen en
grafmonumenten. Rond het begin van de jaartelling woonden in
Petra naar schatting 25.000 mensen.
|

|

|

|
op weg naar een heet dagje Petra |
langs het Obeliskengraf
en Bab el Siq Triclinium
|
naar de ingang van Al Siq, de 2 km lange kloof, de
toegang tot de stad Petra |
Al Siq
De
stad is alleen toegankelijk via een smal bergpad vanuit het
noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot
200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts
2 m breed is. Via een in de rotswand van de Siq uitgehouwen
goot, die afgedekt was met stenen platen, leidden de Nabateeërs
gewoon water, en via aardewerk buizen drinkwater, de stad
binnen. Beide waterleidingen werden gevoed door een bron in de
Wadi Musa (dal van Mozes).
Bij de stad Petra ligt een Wadi die naar Mozes is
genoemd, de "Wadi Musa", de plaats waar volgens de
overlevering Mozes water liet stromen uit een rots door er met zijn
stok op te slaan.

|

|

|
het einde is in zicht |
Khazneth, de schatkamer van de Farao,
een
graftempel gebouwd in 85 v.Chr. en 84 v.Chr
|
de dromedarissen mogen even rusten |
Amfitheater
Grieken
bouwden hun openluchttheaters het liefst op hellingen, maar de
Nabateeërs hakten ze in een helling uit. Dit theater bood ooit
plaats aan zo’n 3.000 mensen. De Romeinen hebben dit theater
later gerenoveerd, waardoor er wel 8.000 man in kon.

|

|

|
een rij
grafmonumenten, facades links van het theater |
het amfitheater |
rotswoningen rechts
van het theater |

|

|

|
ook op het theater-plein dit gebouw met
een ons onbekende betekenis |
en ervoor deze Jordaanse
éénsnarige luitspeler |
Dan naar de Koningsgraven, een hele rij in de berg
Jabal Al Kubtha |
Koningsgraven
Deze
graven zijn waarschijnlijk gemaakt voor de diverse koningen van
het Nabatese Rijk. Ze staan bijna naast elkaar. Ze zijn relatief
groot, maar ook erg vervallen. Door de werking van wind en regen
zijn onder meer stukken van de gevels en pilaren afgebrokkeld.

|

|

|
van de koningsgraven, in het midden het Corintische graf |
het urnengraf |
|

|

|

|
daarna liepen we over de
zuilenweg, dit
was vroeger de hoofdweg van Petra |
|
Qasr Al-Bint, het paleis van de dochter van de Farao |

|

|

|
Het was
tijd om uit te rusten en koffie te drinken, we hadden hierbij
zicht op prachtige rotspartijen waar Marijke allerlei vormen
herkende en daar haar fantasie op los liet |

|

|

|
een behoorlijk uit de kluiten gewassen
agama, zonnend op de ruines |
Ook deze rouwtapuit
{Mourning wheatear) volgde ons een tijdje |
op een open plek
tussen de monumenten rustten een grote groep Distelvlinders |

|

|

|
Marijke kocht een ketting in ruil voor een foto
samen met een Bedoeïenen vrouw |
We liepen terug naar het theaterplein en waren
toen zo moe dat we besloten met een rijtuig terugdoor de kloof te
rijden |
de
archeologische
opgravingen in Petra begonnen pas in de jaren twintig van de 20e eeuw.
De historische stad is in 1985 door UNESCO tot Werelderfgoed
verklaard. In 2007 werd Petra verkozen tot een van de zeven nieuwe
wereldwonderen.
|
naar de vorige dag |
naar
volgende dag |
 |