Reis Ecuador

	Reis Ecuador en Galapagos 2013
	terug naar vorige dag	naar volgende dag

dag 22 - Bartolomé - Sullivan baai > Daphne > Caleta Tortuga Negra

Galapagos

Rond een uur of drie ging het schip voor anker bij het eilandje Bartolomé, vlak voor de oostkust van Santiago Island (James) en konden we eindelijk slapen.
's Morgens na het ontbijt stond een wandeling naar de vulkaantop van het eiland op het programma, maar omdat de tocht te zwaar was voor Marijke's enkels maakten wij een dynghy tocht langs de lavarotsen langs de kust waar we pinguïns zagen, zeehonden, krabben en een aantal andere vogels.
Eind van de ochtend konden we snorkelen en onze nieuwe onderwatercamera uitproberen. We snorkelden vanaf het strand langs de rotsen waar grote scholen vis voor ons uit zwommen.
's Middag voeren we met de dingy's naar Sullivan Bay waar we over een 100 jaar oude lavastroom liepen. Echt bijzonder om de vormen van de gestolde lava te zien en de barsten en schollen die de afgelopen 100 jaar door temperatuurverschillen waren ontstaan, de eerste stap van de erosie. Na een paar honderd jaar is alle lava verpulverd.
Weer aan boord werden de motoren gestart en voeren wa naar Caleta Tortuga Negra. Onderweg voeren we om het eiland Daphne. Dit eiland mag niet meer worden bezocht omdat de vulkanische ondergrond zo geërodeerd is dat het eiland langzaam afkalft en in zee verdwijnt. Er broeden veel vogels waar we er enkele van zagen,
Daarna zetten we weer koers naar Caleta Tortuga Negra en we waren net op snelheid toen een groep dolfijnen werd gesignaleerd. Weer wat later werd gestopt omdat enkele mantelroggen (spanwijdte een paar meter) onze weg kruisten en als laatste voeren we een tijdje achter een tijgerhaai van 6 meter aan.
Vannacht blijven we voor anker liggen en kunnen en misschien eindelijk goed slapen.

Bartholomé Island - opp: 1,2 km2 hoogste punt: 114 m
Vlak voor de oostkust van Santiago Island (James) ligt het kleine vulkanische eilandje Bartolomé. Via een droge landing kom je op het pad naar de top voor het beroemde uitzicht op de Pinnacle Rock met Santiago en z’n vele vulkaankraters op de achtergrond.
Op Bartolomé zelf zijn ook vele kleine vulkaankraters (spatovens) te zien. De andere landingsplaats is op het strand bij de Pinnacle Rock. Lavameeuwen, lavareigers en pinguïns zijn algemeen op de rotskusten en op het strandje achter de groene struiken komen van december tot april soms groene zeeschildpadden aan land om te zonnen. In het heldere water rond de Pinnacle Rock kan goed worden gesnorkeld. Met enig geluk valt hier de Moorish Idol te zien; een van de mooiste vissen uit de wateren van Galápagos. Ook zeeschildpadden en witpuntrifhaaien worden regelmatig waargenomen.


Pinnacle Rock	lava formaties, het lijkt net of de lava net gestold is


		nog een blik op Pinnacle Rock


ook hier vinden we de Blauwvoet Gent		en de Sally-Lightfoot krabben

De galapagospinguïn (Spheniscus mendiculus) komt alleen voor op de Galapagoseilanden en is de enige pinguïnsoort die ten noorden van de equator leeft. Hij kan hier overleven door de lage temperatuur van de Humboldt stroom.
De gemiddelde Galapagos Pinguïn is 49 centimeter lang en weegt 2.5 kilogram. Hun kop is zwart met een witte rand die loopt tot achter het oog. Hun buik en borst zijn wit met twee zwarte banden. Mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes maar zien er hetzelfde uit. Deze soort hoort tot de kleinste pinguïns die er bestaan. Ze eten kleine scholen vis zoals sardienen en soms schaaldieren.


de Amerikaanse bonte scholekster / American Oystercatcher (Haematopus palliatus), rechts met jongen		de Lava Reiger


Blauwe Reiger		Blauwvoet Gent


Bruine Pelikaan, rechts de jonge pelikaantjes


terug aan boord onder de Ecuadoriaanse vlag	en daarna is het weer tijd voor snorkelen, nu met de nieuwe onderatercamera	>>> klik op de foto voor onderwaterbeelden <<<

Ons bezoek aan Sullivan Bay op Santiago eiland was een bijzondere ervaring. Lopen over een lavavlakte met veel scheuren, ontstaan tijdens de afkoeling van de lavastroom. Het lijkt of de lava net afgekoeld is


de Lava Cactus als eerste begroeiing


kleine hagedissen zijn de enige bewoners		met aan de kuststrook af en toe een zeeleeuw

Onderweg naar Caleta Tortuga Negra op het eiland Santa Cruz ontmoeten we een groep Tuimelaars / Bottlenose dolphins (Tursiops truncatus). Deze robuuste maar gestroomlijnde, grijze dolfijn, heeft een duidelijke snuit. De wittige onderkaak is net iets langer dan de bovenkaak. De tuimelaar heeft een sigaarvormig lichaam met een slank staartstuk, spitse flippers, grijze bovendelen en een witte buik. Het zijn sociale dolfijnen die meestal in groepen worden gezien.
De tuimelaar heeft een bijzondere manier van slapen: hij slaapt met één hersenhelft tegelijk. Zo kan de ene hersenhelft rusten, terwijl de andere bij bewustzijn blijft.

De Reuzenmanta / Giant Manta Ray (Manta birostris), ook wel grote duivelsrog genoemd, is de grootst bekende rog. Met een spanwijdte tot 7 meter weegt de reuzenmanta tot maximaal 3000 kg. De lengte is gemiddeld 4,5 meter en kan maximaal 9,1 meter bedragen. De reuzenmanta doet er 6 tot 8 jaar over voor hij volwassen is en voedt zich met plankton en kleine visjes die hij uit het water filtert. Daarvoor hebben ze grote vlezige kopflappen, die als een trechter het water de mond binnenleiden.

De Tijgerhaai / Tiger shark (Galeocerdo cuvier) is een alleseter en een van de weinige haaien die ook gevaarlijk is voor mensen. De maximale lengte is ongeveer 5,5 meter
De tijgerhaai jaagt meestal 's nachts en eet bijna elk dier dat in zijn buurt komt. Hij heeft een enorme bijtkracht waarmee hij zelfs de schilden van schildpadden kan kraken. De haai leeft voornamelijk van vissen, zeevogels, schildpadden, andere haaien, inktvissen en zeehonden.

Als we bij Caleta Tortuga Negra, op het eiland Santa Cruz, aankomen is de zon al onder

terug naar vorige dag

naar reisschema