Het landgoed Westerflier is 300 hectare groot en agrarisch van karakter Drie melkveehouders met in totaal zo'n 200 koeien wonen en werken op het landgoed.
Ook de bossen zijn grotendeels rationeel van aanleg, waaraan te herkennen is dat het Westerflier een ontginningslandgoed is. 
Tot ver in de 19e eeuw was het gebied nog bijna onontgonnen: heide en rommelige hakhoutbosjes wisselden elkaar af, een paar keuterboertjes konden met moeite het hoofd boven water houden. Nu vallen de lange rechte lanen op, die afgewisseld worden door licht glooiende weilanden (essen), bossen en het stroomgebied van de Regge.
  

Havezate Westerflier is eenvoudig van opzet, een rechthoekig landhuis uit 1729 zonder torens met maar één bouwhuis en omgeven door een simpel landschapspark en een landgoed. Het werd bewoond door adellijke families die een havezate moesten bezitten om  tot het ridderschap te worden toegelaten. 
De havezate Westerflier ligt ten zuidwesten van het stedeke Diepenheim,
 

De familie Van der Sluys verkocht het huis in 1854 aan Rutger Jan Schimmelpenninck, de kleinzoon van de raadpensionaris Schimmelpenninck, die een halve eeuw daarvoor het Nijenhuis had gekocht. Sindsdien is het landgoed in de familie gebleven. Het werd tot 1935 particulier bewoond, daarna werd het verhuurd en was het enige tijd (1948-1969) een tehuis voor uit huis geplaatste meisjes. Later werd het opgedeeld in vier appartementen en in 2005 kwam het huis leeg te staan. Huis Westerflier was toen in een slechte staat maar werd in 2008/2009 grondig gerestaureerd. Nu wordt het door twee huishoudens bewoond.

De twee landgoederen Nijenhuis en Westerflier worden sinds 1935 beheert als één Landgoed Nijenhuis & Westerflier. Het dubbellandgoed is particulier bezit en sinds 1999 ondergebracht in een BV met als doel een duurzaam behoud van het landgoed als geheel waarbij de bescherming van natuur en historische gebouwen een hoofdrol heeft.